บทที่ 50 ยอมแล้ว

1215 คำ

"เมื่อกี้กูไม่ได้ฟังผิดไปใช่มั้ย...มึงเรียกพี่เจ้าขาว่าเมีย" ธีโอช็อก "เออ เจ้าขาเป็นเมียกู" ไม่พูดออสตินยังโอบไปที่เอวคอดเล็กของเจ้าขา "ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ทำไมพวกูไม่รู้เลย" เจ้าของงานวันเกิดสงสัยบ้าง "ตั้งแต่ตอนไปแข่งรถกับไอ้เหี้ยเต" "อย่างนี้ก็ก่อนคบกับขวัญข้าวอีกน่ะสิ" "อืม กูเหี้ยเองแหละ ตอนคบข้าวกูก็ยังมีเจ้าขาอยู่" "ทำไมมึงดูไม่ตกใจเลยวะ" ธีโธถาม ฮันเตอร์เป็นคนเดียวที่ยังกระดกเหล้าเข้าปากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "กูรู้นานแล้ว" "ไอ้เหี้ยแล้วแม่งไม่บอกพวกกูสักคำ" "บอกทำเหี้ยอะไร เรื่องส่วนตัวของเพื่อน" คล้อยหลังเจโรมพาน้ำขิงกลับไป บรรยากาศก็กลับมาเฮฮาเหมือนเดิม หนึ่งชั่วโมงผ่านไป... "อึ่กๆๆ" "อย่าดื่มเยอะ มันหวานก็จริงแต่เมาง่าย" เอ่ยกระซิบเตือนคนพี่ที่ดื่มเหล้าบ๊วยไม่หยุด "อย่ามายุ่ง" "โกรธอะไรกูอีก" "ไม่ได้โกรธ แต่ไม่อยากเห็นหน้า ไปไกลๆ เลย ชิ่วๆๆ" เจ้าขาโบกมือไล่ "ก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม