เจ้าขาเก็บเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ หลังจากที่เธอบอกให้เขาย่ำยีให้พอ ออสตินก็ทำให้เธอแปลกใจ เพราะนอกจากจะไม่แตะต้องเธอแล้วเขายังเดินออกจากห้องไปเลย
พรึบ! ร่างเล็กทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างเหนื่อยอ่อน มองผ้าเช็ดหน้าที่ตอนนี้กลายเป็นเศษซากเถ้าธุลีไปแล้ว
"แล้วแบบนี้เราจะเอาผ้าเช็ดหน้าที่ไหนไปคืนพี่ภู"
เวลาผ่านไป เทศกาลสอบปลายภาคก็เวียนมาถึง เจ้าขาสอบวิชาสุดท้ายเสร็จก็ไปฉลองกับเพื่อนในคณะที่ร้านอาหารกึ่งผับบาร์แห่งหนึ่ง
"ทำไมไม่กินละควีน หิวไม่ใช่เหรอ"
"กินไม่ลง"
"ไม่อร่อยเหรอ"
"เปล่า ฉันแค่เศร้าอะเจ้าขา ต่อไปนี้ฉันก็จะไม่เจอแกแล้วก็เพื่อนคนอื่นๆ แล้ว"
"อ้าวอีนี่! อยู่ดีๆ ก็ดึงดราม่าเฉย" ทอมมี่หันมาวีนฉ่ำ แต่ก็น้ำตาคลอเหมือนกัน พลอยให้เพื่อนคนอื่นๆ เริ่มดราม่า คงมีเธอคนเดียวสินะที่ดีใจจนอยากจุดพลุฉลอง
"ทำไมแกไม่เศร้าเลยอะ ปกติแกเซ้นซิทีฟกว่าฉันอีกนะ" ควีนมองเจ้าขาที่คีบอาหารเข้าปากคำแล
