หัสวีร์ดึงมือบางออกจากจากปากของตน “อ้างอะไรก็ความจริงนี่ ชมพูก็รู้ดีอยู่แก่ใจ ชมพูไม่เคยแต่งงานอย่างที่โกหก และแก้วเจ้าจอมก็เป็นลูกของพี่”
“หยุด! บอกแล้วไงว่าห้ามพูด คุณบอกว่าตัวเองเป็นหมัน ทำมาเป็นแกล้งจำผิดว่าเป็นหมันก่อนเจอฉัน ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ตีความได้ว่านั่นคือการปฏิเสธทางอ้อม...” ไม่! ต้องไม่ใช่แบบนี้ เธอกำลังจะยอมรับว่าแก้วเจ้าจอมเป็นลูกของเขาจริง “...ฉันไม่เคยท้องกับคุณ จำไว้แค่นี้แหละ และคุณก็ไม่ควรมาที่นี่ด้วย นั่นน่ะบ้านกระถินถ้าเธอเห็นคุณที่นี่มีหวังเอาไปเล่าอีกแน่ แล้วนี่คุณรู้ทางมาบ้านฉันได้ยังไง” จะว่าขับตามพุดน้ำบุศย์มาก็ไม่ใช่ มิเช่นนั้นคงถึงบ้านไล่เลี่ยกัน พวงชมพูไม่ได้เข้าไปทักทายพี่ชายก็จริงแต่รู้ว่าเขามาถึงพักหนึ่งแล้ว
“ก็ไม่ได้รู้ยากขนาดนั้น มีอยู่ครั้งหนึ่งเป็นช่วงอาทิตย์แรกที่เราเป็นแฟนกัน พี่แอบขับมอเตอร์ไซค์ตามมาส่งชมพูที่เดินกลับจากโรงเรียนมาถึงบ้าน”
“ไม่เค
