รดิศตั้งใจให้เตชิตตรวจสอบกิจการของสมภพที่ถูกรัชชัยเข้ายึดครองอย่างละเอียด แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าโมฬีผูกพันกับร้านนี้มาก ถึงขนาดยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อปกป้องร้านของพ่อ เขาจึงสั่งให้เตชิตสั่งอาหารฝีมือพ่อครัวคนเก่าคนแก่มาให้เธอได้ทานคลายความคิดถึง
แค่หวังว่าจะได้เห็นรอยยิ้มของภรรยา...
แล้วก็คิดไม่ผิด!
“แค่เห็นเมียยิ้ม พี่ก็อิ่มทิพย์แล้ว”
เขามองตาเธอพร่างพราวลึกซึ้ง ยกหลังมือเธอจุมพิตแผ่วๆ ทำเอาโมฬีที่ถูกหว่านเสน่ห์ไปไม่เป็น ไหนจะเขินไหนจะกระดาก เพราะสามีตัวดีเล่นโชว์หวานเรี่ยราดต่อหน้าต่อตาเลขาคนสนิทของกษมา ถึงเตชิตจะแสร้งมองไปทางอื่น แต่รอยยิ้มล้อเลียนนั้นชัดเจนเกินไปจนเธอหน้าร้อนเห่อ
“พี่เล็กอย่าทำตัวรุ่มร่ามสิคะ” เธอขึงตาใส่เขาไม่จริงจังนัก แค่ไม่อยากให้เขาทำตัวประเจิดประเจ้อจนเปิดเผยความสัมพันธ์ให้คนนอกรู้
ต่อให้แต่งงานกันแล้ว เธอก็ยังมีข้อตกลงกับรดิศว่าขอให้ขับรถรับส่งเธอตรงสี่แยกเลยป้
