รดิศรีบซ่อนมือข้างซ้ายโดยไม่รู้ตัว เมื่อแววตาเจ็บปวดจากเอื้อมดาวส่งตรงมาตัดพ้อเขา มันทำให้เขาทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ
“ผู้หญิงโชคดีคนนั้น... ใช่คนที่คุณจับมือตอนอยู่ในงานรึเปล่าคะ”
“เธอเป็นเลขาส่วนตัวของผม”
ก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาจะต้องเลี่ยงหล่อนด้วย ทั้งที่เลิกกันมานานนมแล้ว หากเขาจะมีใครใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องผิดเสียหน่อย
แต่คงเป็นเพราะหยาดน้ำตาคลอเบ้าอยู่ในดวงตาคู่โศกนั่นละมั้ง ที่ทำให้เขาไม่อยากทำร้ายจิตใจหล่อน อีกส่วนที่ไม่ยังไม่เที่ยวประกาศบอกใครกระทั่งคนรักเก่า เพราะต้องการรอให้ความรักของเขากับโมฬีสุกงอมจนมั่นใจแล้วจริงๆ เขาไม่อยากเสียใจทีหลังเหมือนกับเคสของเอื้อมดาว แต่ไม่ได้มีเจตนาจะโกหกหรือปิดบังใคร
“จริงเหรอคะ” หล่อนยิ้มหวาน มีกำลังใจขึ้นมาทันที
ดวงตาคู่สวยจับจ้องชายหนุ่มวิบวับเป็นประกาย ต่อให้รู้ว่าไม่ใช่ความจริง แต่ในเมื่อเขาไม่พูดก็เท่ากับว่ายอมให้โอกาสหล่อนอยู่มิใช่หรือ ถึงตอนนี้เ
