บทที่ 6 อุบัติเหตุหวาม 3

849 คำ
ริมฝีปากหยักทาบทับกับกลีบปากนุ่มดุจกลีบกุหลาบของเธอ จูบเคล้าอ้อยอิ่งในคราแรกเพื่อให้เธอคุ้นเคย ก่อนจะทวีความร้อนแรงขึ้น รุกเร้าบดเบียดลึกล้ำ ขบเม้มดูดดึงริมฝีปากเธอจนซ่านสยิว สอดปลายลิ้นเลียไล้ไรฟัน แยกออกแล้วพุ่งเข้าเล้าโลมลิ้นน้อยๆ คลุกเคล้าแลกลิ้นพัวพัน ดุนดันลิ้นเธอกับลิ้นเขาไปมาราวกับเล่นชักกะเย่อ รดิศโอบกอดร่างงามในวงแขนแนบแน่น บดจูบเร่าร้อนแนบชิดยิ่งขึ้น ปากประกบปากไม่มีช่องว่างให้อากาศสอดแทรกเข้าไปได้ จูบของเขาลึกซึ้งดูดดื่มชนิดที่สามารถสูบวิญญาณและลมหายใจของหญิงสาวออกมาจนหมด ยิ่งจูบแรงกระสันก็ยิ่งลุกโหม มือไม้อยู่ไม่สุขบีบนวดฟอนเฟ้นไปตามเรือนร่างนุ่มนิ่มอรชร มือลูบไล้ไปตามสีข้างโค้งมน หมุนวนกดคลึงกระตุ้นกำหนัด คลึงเคล้นสะโพกผาย บีบขยำบั้นท้ายหนั่นกลมเต่งตึงแล้ววกขึ้นมาทางเดิม กางนิ้วขยุ้มกำใต้ฐานทรวงอกอิ่มบีบเฟ้นอย่างเต็มไม้เต็มมือ “อะ อืม...” เสียงหวานครางฮือ ดวงตาหลับพริ้ม ขบเม้มเล็มเลียริมฝีปากตามแรงซ่านเสียว ร่างกายแอ่นหยัดขึ้นรับการฟอนเฟ้นของอุ้งมือหนาที่ป้อนความกระสันเร้าใจ กางขยำเคล้นคลึงอย่างไม่เบามือ ใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดถันจนตื่นตัวหดเกร็งเป็นเม็ดสวยล่อปากล่อตาเขา อึดใจต่อมาปากร้อนก็ครอบครองทรวงอกชูช่อรอรับการปรนเปรอ ตวัดลิ้นคลุกเคล้าดูดเลีย ดุนดันขบหัวนมจนกายสาวสะดุ้งไหว กระสันเสียวเกินจะบรรยาย ได้แต่เปล่งเสียงหวานครางซ่าน สอดมือขยุ้มผมเขากดใบหน้าให้แนบชิดกับทรวงอกอิ่มเหมือนจะให้ฝังเข้าไปในเนินเนื้อ “อะ อื้อ...อ...” โมฬีหวีดร้องเสียงสั่น เมื่อชายหนุ่มลากจูบจากอกซ้ายย้ายมาอกขวา แถมไม่ได้จูบเปล่า เขายังรวบดูดยอดทรวงแรงๆ จนเธอนิ่วหน้าเจ็บนิดๆ กับอารมณ์ดิบของเขา ความเสียวซ่านวิ่งพล่านจากทั่วร่างมากระจุกรวมอยู่ตรงที่เขาขบกัด เขาลากลิ้นละเลงเลียตวัดรัวโนมเนื้อขาวผ่องอย่างคนกระหาย เคลื่อนปากลากซ้ายป่ายขวาดูดดึงกลืนกินอย่างตะกละตะกลาม ตีตราสร้างรอยรักแรงกระสันไปทั่วเนื้อตัวเธอไม่เว้นเลยสักตารางนิ้ว รดิศเคลื่อนหน้าประทับจูบร้อนแรงกับเธออีกครั้ง ริมฝีปากเธอชาหนึบเพราะแรงบดขยี้ของปากเขา มันเร่าร้อนทำให้เธอทุรนทุราย มือเท้าเธอเริ่มอ่อนแรงจนต้องรีบตวัดโอบรอบลำคอเขาให้ช่วยเป็นหลักยึด หัวของเธอหมุนติ้วๆ เมื่ออากาศในปากถูกเขาสูบออกไปเรื่อยๆ จนใกล้จะหมดปอด ลมหายใจขาดห้วงสะดุดลงเหมือนคนใกล้จะขาดใจตายเสียให้ได้ โชคดีที่เขายังอารีเป่าลมแบ่งปันอากาศให้เธอได้หายใจบ้าง ไม่เช่นนั้นเธอคงตายคาอกเขาเป็นแน่ “เฮือก...!” โมฬีสูดหายใจเข้าสุดปอด เมื่ออีกฝ่ายยอมถอนริมฝีปากออกอย่างแสนเสียดาย ดวงตาเรียวยาวประดุจหมาป่าเจ้าเล่ห์มองคนในอ้อมแขนวามวาวหวามไหว เรียกความสะเทิ้นอายให้บังเกิดแก่หญิงสาวจนต้องหลุบหลบไม่กล้าสบตาเขา สติสตางค์ที่กระเจิดกระเจิงไปเมื่อครู่กลับมาในบัดดล เพิ่งค้นพบว่าตัวเองล่อนจ้อนไม่มีอะไรปกปิดเลยแม้แต่ชิ้นเดียว “อะ อ๊ายยย...” เธอรีบยกมือตะปบปิดทรวงอกและเนินเนื้อส่วนล่าง ขดตัวห่อไหล่ให้มิดชิดเพื่ออำพรางสายตาเขา พร้อมกับแว้ดใส่ชายหนุ่มที่ยังคงโอบกระชับร่างกายเธอไม่ยอมปล่อยเสียงสั่น “คะ คุณเข้ามาทำไม” “ก็นี่ห้องฉัน ฉันเข้ามาอาบน้ำน่ะสิ” รดิศตอบหน้าตาย ต้องเก๊กหน้าเข้มแทบแย่กับสีหน้าแตกตื่นของภรรยาสาวที่ทำอะไรไม่ถูก ลืมแม้กระทั่งว่าควรรีบนำผ้าเช็ดตัวมาห่อคลุมร่างเอาไว้ ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม ดวงตาวิบวับโลมไล้เรือนร่างเกลี้ยงเกลาไร้ราคีอย่างเพลินตาจำเริญใจ โมฬีโตขึ้นมาก รูปร่างผอมแบนในวัยแรกรุ่นงามสะพรั่งในวัยสาว ทรวดทรงอิ่มเอิบได้สัดส่วนไปทั้งเนื้อทั้งตัว อกเป็นอก เอวเป็นเอว สะโพกผายรับบั้นทายงอนงามกลมแน่น ผิวเธอแดงระเรื่อเพราะเพิ่งผ่านการอาบน้ำ มันเรียบเนียนแถมยังนุ่มนิ่มราวกับน้ำนมจากสัมผัสที่ยังติดตรึงอยู่บนปลายนิ้วของเขา แค่คิดร่างกายของเขาก็ปวดร้าวอย่างรุนแรง โดยเฉพาะแก่นกายที่ผงาดตื่นตัวเต็มที่ ยังดีที่มีผ้าเช็ดตัวห่อหุ้มไม่ทำให้เขาขายหน้า ต้องพยายามระงับอารมณ์อย่างสุดกำลังไม่ให้หญิงสาวหวาดกลัวมองเขาเป็นคนบ้ากาม เมื่อครู่แค่ถูกเขาจูบอย่างร้อนแรง โมฬียังทำท่าจะเป็นลม หากเขารุกหนักยิ่งกว่านี้ เกรงว่าเธออาจจะตกใจจนช็อกตายไปเสียก่อน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม