บทที่ 6 อุบัติเหตุหวาม 4
661 คำ
เขาไม่อยากเป็นม่ายตั้งแต่ยังหนุ่ม...
รดิศถอนหายใจเหยียดยาว มองหญิงสาวที่ตัวแข็งทื่อไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงๆ เอาแต่หลับตาปี๋ด้วยความอับอายระคนตื่นกลัว จึงตัดใจปล่อยเธอไปก่อน ถือเสียว่าเป็นการทักทายระหว่างสามีภรรยาก็แล้วกัน
เขาหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำของตัวเองสวมใส่ให้หญิงสาว ผูกชายกระชับให้เรียบร้อย แล้วพยุงร่างเธอให้ยืนทรงตัวได้อย่างมั่นคง
“เธออาบเสร็จแล้วใช่มั้ย”
“ค่ะ...” เธอตอบเสียงเบาเหมือนเสียงยุงบ่น ใบหน้าร้อนเห่อเหมือนก้อนถ่านติดไฟแดงโร่ นึกขึ้นได้ว่าตัวเองนั่นแหละที่เป็นคนผิด แอบเข้ามาอาบน้ำที่ห้องของเขาแล้วเผลอหลับไปไม่รู้เรื่องรู้ราว พอตื่นมายังจะมีหน้ามาโวยวายใส่เจ้าของห้องอีก
โอ๊ย... น่าขายหน้าเกินไปแล้ว!
“ขอโทษนะคะที่ฉันเข้ามาใช้ห้องน้ำของคุณโดยพละการ พอดีฉันเห็นคุณนั่งอยู่ข้างนอกก็เลยไม่อยากรบกวน”
“ขอโทษทำไม คนเป็นผัวเมียกัน นอนเตียงเดียวกัน ยังต้องแยกแยะว่าห้องน้ำใครห้องน้ำมันอีกเหรอ”
โมฬีแทบสำลักกับคำพูดกำกวมชวนให้คิดลึก อดไม่ได้ที่จะสบตากับคนพูดด้วยใคร่อยากรู้ในอารมณ์ของเขา แววกรุ้มกริ่มเจ้าชู้ที่ทอประกายอยู่ในนั้นทำให้เธอยิ่งวาบหวิว ใจเต้นระส่ำโครมครามกระแทกโพรงอกจะหลุดออกมาเสียให้ได้ เสียงดังจนเธอหูอื้อ กลัวเหลือเกินว่าเขาจะได้ยินเสียงแห่งความตื่นเต้นรัญจวน แล้วยิ่งล้อเธอให้ได้อาย
เธอเร่งรีบก้าวขาเพื่อหลีกหนี แต่อารามประหม่าทำให้ลืมไปว่าชุดคลุมอาบน้ำที่สวมอยู่ยาวลากพื้น เพราะเป็นชุดของผู้ชาย เดินไปไม่ทันพ้นร่างเขา เธอก็เหยียบชายเสื้อสะดุดล้มคะมำไปข้างหน้าทั้งตัว
“กะ กรี๊ดดด...!”
รดิศปฏิกิริยาว่องไวเหยียดแขนรับร่างเพรียวทันท่วงที ตวัดดึงตัวเธอเข้ามาแนบชิดติดกายแกร่ง จมูกโด่งสันได้กลิ่นกายสาวหอมละมุนโชยมา ไม่เคยคิดเลยว่าครีมอาบน้ำที่เขาใช้อยู่เป็นประจำจะหอมถึงเพียงนี้ มันปลุกปั่นรัญจวนทำให้เขาลุ่มหลง เผลอกดปลายจมูกสูดดมหลังต้นคอ ซุกไซ้ไปตามซอกคอเลื้อยขึ้นไปที่ใบหูจุ๋มจิ๋มแดงก่ำ ขบเม้มหยอกล้อ พ่นลมหายใจร้อนผ่าวลามเลียลำคอระหง รู้สึกได้ว่าร่างในอ้อมแขนตัวเกร็งขนอ่อนลุกชัน ลากจูบพรมไต่ลงมาที่ลาดไหล่ เรือนกายแนบชิดติดบั้นท้ายหนั่นนุ่ม กดคลึงบดเบียดกายชายแข็งขึงเสียดสีกลีบสาวบอบบางอย่างรุ่มร้อน
“คะ คุณเล็ก... อย่าค่ะ!”
เสียงตะโกนหวาดหวั่น รวมถึงมือไม้ที่เริ่มจะปัดป้อง ทำให้รดิศรู้สึกตัว ก่อนจะสบถออกมาอย่างหัวเสีย
“บ้าชิบ!”
เขาอยู่ใกล้โมฬีไม่ได้ ขืนอยู่ใกล้กันนานกว่านี้อีกนิดคงไม่แคล้วได้จับเธอเปลื้องผ้า กดกายสอดฝังเข้าใส่ตัวเธอเต็มรักคาห้องน้ำแน่ๆ เพื่อความปลอดภัยของหญิงสาว เขาจึงตวัดแขนอุ้มเธอเดินดุ่มๆ ออกมาวางลงบนเตียง แล้วกระซิบเสียงแหบทุ้มข้างๆ หูว่า
“รออยู่ในห้องห้ามไปไหน ถ้ากลับมาแล้วฉันไม่เจอเธอละก็ รู้นะว่าจะเป็นยังไง”
รดิศกดริมฝีปากหนักๆ ข้างใบหูเล็กๆ ตอกย้ำคำข่มขู่ ก่อนจะลุกพรวดหันหลังเดินเข้าห้องน้ำไป เลื่อนบานกระจกปิดเสียงดังตามแรงอารมณ์ ไม่ยอมเหลียวมองคนข้างหลังที่ยังนั่งใจสั่นหวั่นไหวเลยแม้แต่หางตา เพราะกลัวจะข่มใจไม่ไหว ฟันกรามขบกันแน่น พ่นลมหายใจออกแรงๆ
คาดว่าคงต้องใช้น้ำเย็นจัดช่วยดับไฟสวาทที่ปะทุโหมกระหน่ำไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมง!
- ผู้เขียน
