My Superstar

Ep.1 Baibua talk. "กรี๊ดดด! แก เมื่อกี้ฉันเดินผ่านพี่เท็นเขายิ้มให้ฉันด้วย! กรี๊ดๆๆๆ" "มันต้องดีใจขนาดนั้นเลยหรือไง" ฉันเงยหน้าจากหนังสือที่อ่านอยู่ขึ้นไปพูดอย่างขบขันนิดๆ เมื่อเห็นท่าทางสติแตกของเพื่อนรักของตัวเองในตอนนี้ "มันต้องขนาดนี้แหละแก นั่นพี่เท็นเลยนะ พี่เท็นเดือนมหาลัยฯ เราเลยนะเว้ย" 'น้ำขิง' เพื่อนรักต่างคณะของฉันพูดอย่างดี๊ด๊า พร้อมกับนั่งลงที่ม้านั่งตรงข้ามฉัน "เหรอ ฉันไม่เห็นรู้จักเลย" "แหม แกจะไปรู้จักได้ยังไงล่ะ ใช้ชีวิตอย่างกับกบในกะลาอย่างแกน่ะ รู้จักแค่ฉันก็ดีแค่ไหนละ" "เว่อร์ละๆ" ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตแบบกบในกะลาอย่างที่ยัยนี่พูดเลยนะ ฉันก็ใช้ชีวิตของฉันปกติ สนใจแค่สิ่งที่สนใจเท่านั้นเอง มีแต่ยัยน้ำขิงนี่แหละที่ชอบเผือกเรื่องชาวบ้านมาเล่าให้ฉันฟัง ฉันก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เพราะไม่รู้จักบุคคลที่ยัยน้ำขิงเล่าถึงเลย ฉันก็เลยไม่ค่อยอินกับเรื่องที่ยัยนี่เล่าสักเท่าไหร่ "ไม่เวอร์หรอก ...เออแก เมื่อวันก่อนแม่ฉันแนะนำหมอดูท่านหนึ่งมาเว้ย แม่บอกว่าแม่นมากๆ เลยนะ" "แล้ว ?" ฉันถามไปอย่างไม่ใส่ใจพลางก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ "ไปดูกัน" ว่าแล้วเชียว... "ไร้สาระอีกละนะแกอะ" ฉันบ่นพร้อมกับส่ายหน้าให้ยัยเพื่อนจอมเพี้ยนอย่างเหนื่อยใจ ไม่ใช่ว่าฉันไม่สนใจสิ่งรอบข้างขนาดนั้นนะ แต่ฉันคิดว่าการดูดวงมันเป็นอะไรที่เชื่อถือไม่ค่อยได้อะ แล้วอีกอย่างต่อให้ดวงจะเป็นยังไง สุดท้ายก็ต้องใช้ชีวิตเหมือนเดิมมั้ยอะ แล้วอีกอย่างนะ...ชีวิตมันมีอะไรให้ทำมากกว่าการไปดูดวงอะ "แก แต่แม่ฉันบอกว่าแม่นมากๆ เลยนะ" "-_-" "ไม่สนใจหน่อยเหรอ ?" "ไม่อะ" "นะๆ นิดนึงก็ดี" "มันเปลืองเงิน" นี่แหละอีกประเด็นหลักๆ ที่สำคัญเลย เงินไม่ใช่อะไรที่หาได้ง่ายๆ นะคะ ประหยัดได้ต้องประหยัดค่ะ แล้วยิ่งคนที่มีรายได้แบบเดือนชนเดือนอย่างฉันนี่ต้องประหยัดเลย เพราะฉะนั้นฉันไม่มีเงินเหลือไปทำอะไรไร้สาระแบบนั้นหรอก "แก มันไม่แพงหรอก นะๆๆ" น้ำขิงก็ยังไม่ย่อท้อต่อการรบเร้าฉัน "ไม่เอา" "ฉันเลี้ยง!" "..." "นะๆ มันมีโปร1แถม1อ่ะ แกไม่ต้องจ่ายก็ได้ เดี๋ยวฉันจ่ายเอง" "อ่านหนังสือยัง จะสอบแล้วนะ" อาทิตย์หน้าก็จะสอบ final แล้ว ยังจะไปดูดวงอะไรนั่นอีก "อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ! เร็วๆ ไปเป็นเพื่อนหน่อย นะๆๆ" "-_-" "แค่ไปเป็นเพื่อนเอง...ไม่ได้เหรอ ?" น้ำขิงพูดพร้อมกับมองฉันแล้วทำตาปริบๆ "จะไปดูเรื่องอะไร ?" และสุดท้ายฉันก็ต้องเป็นฝ่ายยอมจนได้ "เย่! แกยอมไปเป็นเพื่อนฉันแล้วใช่ปะ" ยัยน้ำขิงพูดขึ้นมาอย่างดีใจทันทีที่ฉันยอมใจอ่อน เพราะคำว่าเพื่อนคำเดียวเลยนะบอกเลย! ไม่งั้นฉันไม่ยอมไปด้วยหรอก! "อืมๆ แต่บอกมาก่อนเร็วๆ ว่าจะไปดูเรื่องอะไร" "ความรัก" นั่นไง ถ้าซื้อหวยก็คงรวยเป็นเศรษฐีไปแล้ว "เออๆ" "แกก็ต้องดูด้วย!" "เรื่องอะไร? แกก็ดูเรื่องความรักไป ส่วนฉันจะดูเรื่องงาน" ถึงจะไม่ได้เชื่อเรื่องพวกนี้มาก แต่ก็ดูๆ ไปแบบขำๆ เอาละกัน เอาเรื่องที่มันดูมีสาระหน่อย "ไม่ได้ มันโปร1แถม1 มันต้องดูเรื่องเดียวกัน!" "ห้ะ?" ก็คือเลือกไม่ได้หรอว่าอีกคนจะดูเรื่องอะไร "เออน่า ดูๆ ไปเถอะ" "=_=" ฉันทำหน้าเซ็งๆ ใส่มันอีกครั้ง "ไปกันเลยมั้ย ?" แต่ดูเหมือนยัยเพื่อนตัวดีจะไม่ได้สนใจอะไรเลย แถมยังรีบเก็บของเข้ากระเป๋าอีกต่างหาก "เดี๋ยวๆ ไปวันนี้เลยเหรอ?" คือไม่คิดว่าจะไปปุ๊บปั๊บขนาดนี้ "วันนี้แหละจ้าเพื่อนบัวของน้ำขิง ถ้าช้ากว่านี้มีหวังเนื้อคู่โดนงาบไปกินก่อนแน่ๆ" "ห้ะ!? นั่นเนื้อคู่หรือเนื้ออะไรวะนั่น ทำไมโดนงาบไปง่ายขนาดนั้น ?" ฉันถามออกไปอย่างนึกตลก มีด้วยเหรอวะ เป็นเนื้อคู่แต่โดนงาบไป "เออน่า~ อย่าถามเยอะ รีบๆ เก็บของเลย เอากระเป๋ามานี่เดี๋ยวช่วยเก็บ" ดูท่าจะรีบและกลัวเนื้อคู่โดนงาบไปจริงๆ นั่นแหละ เพราะน้ำขิงรีบมาคว้ากระเป๋าฉันไปแล้วรีบกวาดของของฉันที่มีอยู่บนโต๊ะลงกระเป๋าไปอย่างลวกๆ อะไรจะรีบขนาดนั้นวะ พอเก็บของเสร็จน้ำขิงก็รีบลากฉันไปที่รถของตัวเอง แล้วจากนั้นก็ขับมุ่งหน้าไปหาหมอดูอะไรนั่นทันที อะๆ เวิ้นเว้อมาไกลละ ขอแนะนำตัวเองหน่อยละกัน สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อใบบัว หรือเรียกสั้นๆ ว่าบัวก็ได้นะคะ ฉันเป็นเด็กบ้านนอกค่ะ อาศัยอยู่กับป้า พ่อแม่เสียไปหมดแล้วด้วยอุบัติเหตุ ขอไม่พูดถึงละกันนะคะ ฉันเข้ามาเรียนในกรุงเทพได้หลายปีแล้วล่ะค่ะ ตั้งแต่เรียนปริญญาตรีเลย ก็ราวๆ5-6ปีได้แล้วมั้งคะ แต่เดี๋ยวก่อนนะคะอย่างเพิ่งคิดไปไกลว่าฉันเรียนไม่จบนะคะ คือฉันเรียนป.ตรีจบแล้ว ตอนนี้กำลังต่อป.โทค่ะ แล้วก็กำลังจะจบแล้วค่ะ สาเหตุที่เรียนต่อโท ไม่ใช่ว่าว่างหรือบ้านรวยนะคะ แต่ฉันคิดว่าสมัยนี้ปริญญาตรีใบเดียวมันไม่พอ และที่ฉันเรียนได้ก็เพราะฉันได้ทุนเรียนฟรี ทั้งป.ตรีแล้วก็ป.โทเลย ถือว่าฉันโชคดีมากๆ เลยล่ะ ไม่งั้นฉันคงได้จบแค่ม.6แน่ๆ แล้วก็ไม่ใช่ว่าฉันแค่เรียนอย่างเดียวนะคะ ฉันทำงานไปด้วยค่ะ ตอนเรียนป.ตรีก็จะทำงานพาร์ทไทม์ พอป.โท มีเวลามากขึ้นก็เลือกที่จะทำแบบฟรีแลนซ์มากกว่าค่ะ เพราะเผื่อช่วงไหนต้องอ่านหนังสือสอบก็จะไม่ค่อยรับงาน งานที่ทำตอนนี้ก็มีหลากหลายเลยค่ะ ทั้งรับจ้างเขียนแบบ ออกแบบภายนอกภายใน หรือแม้กระทั้งการรับจ๊อบเล็กๆ น้อยๆ ตามร้านอาหาร ตามกองถ่ายโฆษณา ถ่ายละคร เป็นตัวประกอบฉันก็ทำ คืองานไหนที่ได้เงินฉันทำหมด ก็นะ...ต้นทุนไม่ได้ดีเหมือนคนอื่นๆ ก็ต้องยอมเหนื่อยกว่าคนอื่นหน่อย เอาเป็นว่ารู้จักฉันแค่นี้ไปก่อนนะคะ เดี๋ยวพออ่านๆ เรื่องราวของฉันไปเรื่อยๆ ทุกคนคงจะรู้เองแหละว่าฉันเป็นคนยังไง แต่ที่แน่ๆ คือไม่ได้ใช้ชีวิตเหมือนกบในกะลาอย่างที่ยัยน้ำขิงพูดแน่นอน ตอนนี้ฉันขอตัวพายัยเพื่อนตัวแสบไปดูดวงต่อก่อนนะคะ...ไว้เจอกันค่ะ