เหมันต์จ้องหน้าอีกฝ่ายนิ่ง ไม่มีใครหยั่งรู้ถึงภายในใจของมาเฟียร้าย
“ผมสืบได้มาว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด น่าจะเป็นกลุ่มองค์กรที่เป็นศัตรูกับเรา แต่ผิดคาดที่ไม่ใช่ศัตรูทางธุรกิจ เพราะถ้าเป็นทางธุรกิจ เราจะสันนิษฐานให้แคบลงได้ แต่ครั้งนี้ผมคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวครับ ส่วนเหตุจูงใจ ผมกำลังสืบต่ออยู่”
“ก็แปลว่ามึงยังไม่ได้คำตอบว่ามันเป็นใคร”
“ครับ”
“เอาไว้มึงหาให้ได้ก่อน แล้วค่อยมารายงานกู”
“...”
“แล้วก็นะ”
“...”
“ถึงมึงจะหามาได้ว่ามันเป็นใคร สุดท้ายกูก็จะไม่มีทางยกผู้หญิงคนนั้นให้กับมึง”
เขาว่ากันว่ากษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ แต่เขาไม่ใช่กษัตริย์ทว่าเป็นมาเฟีย สัจจะไม่มีในหมู่โจรและพวกคนเลว เหมันต์ไม่สนใจว่าที่ผ่านมาเขาเคยพูดอะไรไว้ แต่วันนี้เขาพอใจที่จะทำแบบนี้ เพราะอย่าว่าแต่กวินเลย ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ตาม
ทว่ากวินไม่ได้แสดงสีหน้าเสียดายหรือผิดหวังที่ได้ยินแบบ
