22.50 น.
ประตูห้องนอนเปิดออกเสียงเบา คนเปิดแทรกตัวเข้ามาในห้องของเขาก็พบกับความมืดมิดทว่ามีเครื่องปรับอากาศเท่านั้นที่ทำงานอยู่ เหมันต์วางกุญแจรถและมือไว้บนโต๊ะหน้าทีวี ก่อนจะย่างกรายไปใกล้เตียงนอนที่มีใครบางคนนอนหลับปุ๋ย ฟางข้าวนอนหลับสนิทไม่รู้สึกว่ามีใครกำลังเข้าใกล้ เหมันต์ยืนข้างอีกฝ่าย เขาเพียงก้มมองใบหน้าหวานด้วยสายตาเรียบนิ่ง และฉับพลันฟางข้าวกลับรู้สึกตัว เธอลืมตาขึ้นและตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นคนตัวสูงยืนมองกันอยู่นิ่งๆ
หัวใจเธอแทบตกลงไปอยู่ตาตุ่ม
“ตื่นทำไม”
เขาถามเสียงเข้ม ฟางข้าวยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง ยกมือเช็ดมุมปากตัวเอง ดวงตากลมยังงัวเงีย
“กลับมาแล้วเหรอคะ”
“อืม”
“แล้วทานอะไรมารึยังคะ”
“เรียบร้อย เธอนอนต่อเถอะ”
เขาทำท่าจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ ทว่าฟางข้าวกลับลุกขึ้นมายืนเต็มความสูง เหมันต์เห็นว่าอีกฝ่ายทำท่าทางเหมือนมีเรื่องจะคุยด้วย ทำให้เขาหันมามองเธออีกค
