คนข้างในเงียบ เหมันต์ผละถอยหลังเล็กน้อยก่อนจะถีบบานประตูเต็มแรงจนสลักลูกบิดหลุด และภาพที่เขาเห็นทำเอามือหนากำแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน
“นะ นะ นายท่าน!!!”
สิ่งที่เหมันต์เห็นคือคนขับรถที่ชื่อต้น ซึ่งพึ่งเข้ามาทำงานได้สองอาทิตย์กำลังคร่อมร่างของเมียเขาอยู่ ฟางข้าวสะลึมสะลือ ดวงตาของเธอเลื่อนลอยผิดปกติ
“ไอ้เวร”
เสียงเหี้ยมกดต่ำ เหมันต์เดินเข้าไปกระชากร่างของต้นคนขับรถและเหวี่ยงมันลงพื้นทันที ใบหน้าของต้นซีดเผือด เหงื่อกาฬไหลเต็มกรอบใบหน้า ฟางข้าวค่อยๆ พยุงร่างกายตัวเองให้ลุกขึ้น เสื้อผ้าของเธอหลุดลุ่ยแต่ก็ยังอยู่ครบทุกชิ้น เหมันต์มองฟางข้าวที่นั่งบนเตียง ก่อนเขาจะตวัดสายตามองคนขับรถบนพื้นอีกครั้ง
“มึงกล้ามากนะ”
“นายท่าน นายท่าน ผ...ผมผิดไปแล้ว”
กิ่งและสาวใช้รวมถึงคนสวนมากมายต่างวิ่งกันมาออดูเหตุการณ์อยู่หน้าห้องที่เปิดประตูอ้ากว้าง เป็นกิ่งที่วิ่งเข้ามาในห้องอีกคน กล้าๆ กลัวๆ จะเข้าไปห้
