“พี่คิริน”
ไอวาเดินเข้าไปใกล้เตียงช้าๆ มือเล็กยื่นไปจับมือของพี่ชายที่กำลังลืมตาพริ้มเพียงเล็กน้อย มือกระดุกกระดิกเบาๆราวกับพยายามสื่อสาร
“นั่นคิริน”
ธาราที่เดินตามหลังมองภาพตรงหน้าอย่างนิ่งเงียบ เขาเคยโอนเงินค่ารักษาและโทรคุยกับทางโรงพยาบาลเท่านั้น และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นคิริน ชายหนุ่มที่เขาจำได้แม่นว่าครั้งหนึ่งเขาสองคนเคยเกลียดกันมาก่อน ตั้งแต่ที่ทั้งคู่เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน
“ใช่ค่ะพี่คิรินเป็นพี่ชายของหนูเอง”
ไอวาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่ก็เต็มไปด้วยความกังวล เธอรู้ดีว่าธาราอาจมีท่าทีไม่พอใจ หรือไม่อยากรับผิดชอบค่ารักษา หากรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคิริน
“อย่าบอกนะ ว่าหนูคือน้องสาวของคิริน”
ธาราถามด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่สายตาไม่ละจากคิริน
“ค่ะ หนูคือน้องสาวแท้ๆของพี่คิรินค่ะ”
ไอวายอมรับอย่างตรงไปตรงมา น้ำเสียงของเธอแฝงทั้งความจริงใจและความกังวล
ธาราทบทวนภาพจำเก่าๆของ
