“นี่นางรู้แล้วงั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ”
“ใช่ เมื่อคืนนี้ลี่จินเซียนเป็นคนบอกกับนางระหว่างที่ข้าเอายาถอนพิษไปให้น้องแปด”
“มิน่าเล่าถึงได้กลับมาก็เอาแต่ขังตัวเองอยู่ในห้องไม่ยอมพบผู้ใดอีกเลย ว่าแต่สนมลี่ทราบได้เช่นไรว่าพระองค์คือผู้ใด”
“นางแอบฟังข้ากับน้องแปดคุยกัน เดิมทีนางก็เฝ้าหาเรื่องน้องแปดอยู่แล้วแต่วันนั้นเพราะมัวแต่วุ่นวาย องครักษ์ไม่มีอยู่ที่หน้าห้องนางจึงได้มีโอกาสยืนแอบฟัง นางโกรธและคิดว่าชุนหลันหลอกนางให้แต่งงานกับน้องแปดเพราะอยากได้ตำแหน่งพระชายาองค์รัชทายาทที่สูงกว่าพระชายาอ๋อง ดังนั้น…”
“ไร้สาระสิ้นดี มิใช่สกุลลี่หรอกหรือที่ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แต่งเข้าจวนอ๋อง ถึงกับส่งข่าวให้สนมลี่ผู้เป็นน้องสาวเข้าหาฝ่าบาทเพียงเพื่อต้องการกดดันท่านอ๋อง สุดท้ายก็ได้แต่งเข้าไปนี่นางยังกล้าโทษคนอื่นอีกงั้นหรือ มันน่าโมโหนัก”
“เสนาบดีเล่อ ชุนหลันนาง… ป่วยจริง ๆ หรือ”
“เอ่อเรื่องนี้…”
“แค่มองหน
