“พระองค์ทรงหมายความว่าอย่างไรเพคะ” จวินซานหรงเดินออกมาและเป็นผู้ที่ชี้แจงเรื่องทั้งหมดเพื่อให้ทุกคนในที่นี้ได้คลายข้อสงสัย “วันนี้ข้าตรวจสอบสาวใช้ทั้งหมดโดยให้พวกนางมายืนพิสูจน์โดยการตากแดด พิษชนิดนี้เมื่อเจอแสงแดดก็จะกระจายละอองออกมาเพราะมันมีส่วนผสมของละอองหญ้า และตัวของสาวใช้เจ้าเป็นเพียงคนเดียวที่มีละอองสีเหลืองลอยออกมาจากเสื้อผ้าของนาง” ลี่จินเซียนตกใจและยืนตัวสั่นเมื่อซานหรงพูดจบ นางหันไปมองที่หรูเซิ่งที่เบิกตากว้างเพราะความตกใจที่ไม่คิดว่าท่านอ๋องและองค์รัชทายาทจะใช้แผนนี้มาจับตัวนาง “ก่อนหน้านี้ข้าให้เสิ่นกงไปจับสาวใช้ของเจ้ามาก่อนคนหนึ่งซึ่งนางก็มาจากสกุลลี่เช่นกัน แน่นอนว่านางอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าตนเองถูกจับมาเพราะเหตุใดกัน” “พระสนมเพคะหม่อมฉันมิได้ทำจริง ๆ นะเพคะ” “อิ๋นเล่อ” ลี่จินเซียนหันไปมองสาวใช้ของนางที่ยังนั่งนิ่งอยู่ จวินซานหรงจึงได้พูดต่อ “อิ๋นเล่อข้าขอถามเจ้าห