สามวันต่อมา…
“ยินดีด้วยนะคะ” เสียงธัญญาเอ่ยบอกกับนายกรัฐมนตรีคนดังขึ้นพร้อมกับทั้งหมดที่ยืนพูดคุยทักทายกันตามประสา ซึ่งเป็นอีกงานที่ทั้งแมธธิวและธัญญานั้นออกงานคู่กันเป็นครอบครัว รวมถึงอีริคเองก็ยืนคอยก้มหน้าเล็กน้อยแสดงความเคารพเจ้าของงาน และคนใหญ่คนโตต่าง ๆ ที่เขาจะต้องทำความรู้จักเอาไว้
“ขอบคุณที่เสียสละมาร่วมงานของผมนะครับ” นายกวัยกลางคนบอก ทำให้ธัญญายกยิ้มตอบกลับ
“ต้องมาสิคะ งานสำคัญของคนสำคัญแบบนี้”
“เป็นเกียรติมากครับ” ว่าแล้ว ทั้งสามก็ยืนพูดคุยกันไปด้วยผลประโยชน์ทางสังคมต่าง ๆ โดยอีริคเองก็ยืนมองดูพ่อแม่ของตัวเองที่เวลาออกงานนั้นจะเหมือนเป็นครอบครัวแสนอบอุ่น ทั้งสองหัวเราะยิ้มพูดคุยพลางโอบเอวแสดงความรักต่อกัน ทั้งที่ความจริงเวลาอยู่ที่บ้านหรืออยู่กันเพียงลำพังนั้น…
มันไม่เคยมีภาพแบบนี้หรือความรู้สึกที่เรียกว่าครอบครัวได้เลย
โดยขณะที่อีริคกำลังยืนมองการสร้างภาพจอมปลอมพวกนั้นอย
