@มหาวิทยาลัยควินตัน
หลังจากเรียนเสร็จ ลูกหว้าที่นั่งอยู่ก็หันมองใบข้าวที่เอาแต่นั่งเงียบดูซึมไม่สดใสอยู่ด้านข้าง ร่างเล็กที่รู้ตัวว่าถูกมองจึงชะงัก
“มีอะไรหรือเปล่า” ใบข้าวถามเพื่อนตาแป๋ว ลูกหว้าที่ได้ยินก็เงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยถามบางอย่างที่รู้เกี่ยวกับเพื่อนตัวเล็กของตัวเองกับรุ่นพี่หนุ่มวิศวะ…ซึ่งพอถาม ใบข้าวก็ดูมีท่าทีอึกอัก ทำให้เจ้าของใบหน้าใสเอ่ย
“ถ้ายังไม่พร้อมบอกก็ไม่เป็นไรนะ ฉันเข้าใจ มันเป็นเรื่องส่วนตัว” ลูกหว้าบอกด้วยความเข้าใจเพื่อนทุกอย่าง และคิดว่าน่าจะมีปัญหาอะไรบางอย่างเกิดขึ้นในช่วงนี้ เพราะใบข้าวดูซึมไม่สดใสเหมือนเคย แถมยังเหม่ออยู่บ่อยครั้ง
“ขอบคุณนะลูกหว้า” เสียงหวานบอกพลางส่งยิ้มขอบคุณผ่านดวงตากลมโต โดยขณะที่สองสาวกำลังพูดคุยกันอยู่
“คุยอะไรกัน” เจนิสก็โพล่งถามขึ้นด้วยท่าทีทะเล้นตามประสา ทำให้ลูกหว้าที่ได้ยินหันไปตอบกลับ
“คุยว่า ต่อไปห้ามไปเมากับเธอ
