“ขอบคุณคุณหญิงธัญญามาก ๆ เลยนะคะที่ให้เกียรติเชิญฉันมาทานข้าวที่บ้าน” เสียงหญิงสูงวัยตระกูลใหญ่เอ่ยบอกกับอธิการบดีคนทรงอิทธิพล ธัญญาที่ได้ยินแบบนั้นจึงตอบกลับ
“ด้วยความยินดีค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะที่งานก่อนอีริคไม่ได้ไป”
“ไม่เป็นไรเลยค่ะ ฉันเข้าใจ ยังไง…”
“…ดีใจที่ได้พบกันนะคะ”
“ครับ” เจ้าของใบหน้าหล่อที่ถูกหญิงสูงวัยที่ทรงอำนาจอยู่ไม่น้อยหันเอ่ยบอกก็พยักหน้าตอบกลับด้วยท่าทีสุภาพ
“ยังไงเดี๋ยวฉันเดินไปส่งนะคะ” ธัญญาบอก ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินพูดคุยออกไปด้วยความเริ่มสนิทสนมจากผลประโยชน์ที่กำลังจะได้ต่อกัน อีริคก็นิ่งมองดูท่าทางของแม่ด้วยนัยน์ตาราบเรียบไร้ความรู้สึก
“คุณชาย อยากอาบน้ำไหมคะ เดี๋ยวเดือนไปเตรียมน้ำอุ่นให้ค่ะ” เดือนดาวไม่รอช้าที่จะเดินเข้ามาเสนอตัวเอ่ยถามอีริคที่ยืนอยู่ด้วยความเอาใจ เจ้าของดวงตาคมกริบที่ได้ยินก็ปรายตามองสาวใช้ที่มักจะหวังสูงนิ่ง ก่อนจะเมินเฉยก้าวเท้าเดินออก
