บทที่26-2

1922 คำ

ภวิกาทราบดีว่าต่อว่าเขาไปก็เท่านั้น ด้วยความที่ตอนนี้ค่อนข้างดึก และหญิงสาวก็รู้สึกง่วงงุนเต็มที หลังจากที่เช็ดเนื้อเช็ดตัวและคลุมผ้าให้ร่างสูงที่ท่อนบนเปลือยเปล่าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ร่างบางจึงจัดการดับไฟแล้วเอนตัวลงนอนบ้าง และก็แน่นอนว่าเว้นระยะห่างจากคนตัวสูงพอสมควร เวลาผ่านพ้นไปไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ ร่างของเธอก็ปลิวหวือไปอยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่าย คนตัวสูงสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง ภวิกาพยายามดิ้นขลุกขลัก มือเล็กฟาดลงบนท่อนแขนกำยำติดกันหลายครั้ง นอกจากเขาจะไม่ปล่อยเธอแล้ว ซ้ำยังกระชับวงแขนแน่นขึ้นจนเธอรู้สึกอึดอัด แต่พอเธอหยุดดิ้นรนและเลิกทุบตี คนตัวสูงก็คลายอ้อมแขนพอให้เธอหายใจหายคอได้สะดวก เป็นอีกครั้งที่เธอต้องถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่าย เห็นทีเธอต้องนอนในอ้อมแขนของเขาทั้งคืนแล้วละสินะ ลมหายใจที่สม่ำเสมอบ่งบอกว่าคนในอ้อมแขนคงเข้าสู่นิทรารมย์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว คนที่แกล้งเมาจึงค่อยๆ เปิดเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม