บทที่22-1

1439 คำ

ภวิกาพาร่างอิดโรยของตัวเองลุกจากที่นอนเกือบสิบโมงเช้า แม้จะรู้สึกอ่อนแรงและอ่อนล้ามากเพียงใด แต่จำต้องลากสังขารลงจากเตียงให้ได้ ดีที่ว่าวันนี้ตรงกับวันหยุดของเธอพอดี จึงไม่ต้องเสียงานเสียการเพราะไม่อาจลากสังขารขึ้นไปปฏิบัติงานได้ หลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ภวิกาก็ตรงดิ่งมาที่ห้องครัวขนาดเล็ก หญิงสาวลงมือทำข้าวห่อสาหร่ายหน้าปลาแซลมอนและไข่กุ้งอย่างที่คนตัวสูงชอบ หลังจากที่ได้อาบน้ำล้างหน้าตาสมองของเธอก็ดูปลอดโปร่งมากขึ้น และได้มีเวลาทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ถ้าคนตัวสูงเข้าๆ ออกๆ บ้านใครสักคน โดยที่อีกฝ่ายเป็นผู้หญิง แล้วพอเธอถามเขาก็ให้คำตอบเธอไม่ได้ เธอจะรู้สึกอย่างไร เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ภวิกาก็อมยิ้มน้อยๆ ได้ ถึงแม้ดวงตาคู่สวยจะดูบอบช้ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก แต่พอคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเป็นเพราะว่าคนตัวสูงหวงเธอ เพราะหวงมากเขาจึงโมโหมาก ซ้ำเธอยังไม่สามารถต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม