“ห้ามย้ายแผนกเป็นอันขาด เพราะถ้าแยมย้ายไปอยู่ตรงไหน พี่ไปเจอแยมแล้วล่ะก็ พี่จะจูบแยมตรงนั้นเลย จะลองดูก็ได้”
ว่าจบร่างสูงก็เดินจากไป แต่ยังไม่วายหันมาทิ้งท้ายด้วยคำพูดที่ทำให้เธอทั้งโมโหและอับอายในคราวเดียวกัน
“เย็นนี้เราต้องคุยกัน รอออกเวรพร้อมพี่ ห้ามหนีกลับก่อนเป็นอันขาด เพราะถ้าแยมทำแบบนั้นล่ะก็ เจอที่ไหน จูบที่นั่น”
โชคดีที่บริเวณนั้นไม่มีใครผ่านไปมา จึงไม่มีบุคคลที่สามได้ยินสิ่งที่คนตัวสูงข่มขู่เธอ ร่างสูงหายเข้าไปในลิฟต์แล้ว แต่ภวิกายังคงอยู่ที่เดิม เธอกำลังโกรธเขาอยู่นะ เขามีสิทธิ์อะไรมาข่มขู่เธอแบบนั้นกันเล่า คนบ้า!
หลังจากที่ส่งเวรเสร็จภวิการอสหทรรศตามที่อีกฝ่ายสั่งเอาไว้ เธอรออยู่ราวๆ เกือบชั่วโมง จนเพื่อนร่วมงานเวรเช้าออกเวรไปหมดแล้ว คนตัวสูงก็ยังไม่โผล่มา ไม่แม้แต่จะโทร.มาบอกว่าติดธุระหรือเกิดเหตุขัดข้องอะไรจึงมาไม่ได้ อย่างน้อยเขาก็น่าจะบอกเธอ เธอจะได้กลับก่อน ไม่ใชปล่อยใ
