@2 สัปดาห์ผ่านไป
ภายในห้องนั่งเล่นของคอนโดบรรยากาศสบายๆ กลิ่นกาแฟจางๆ ลอยอวลผสมกับแสงแดดอ่อนๆ ที่ลอดผ่านผ้าม่านสีขาว คามินเอนหลังพิงพนักโซฟา มือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์ไว้แน่น ขณะที่นิ้วโป้งเลื่อนหน้าจออย่างช้าๆ ดวงตาคมทอดมองภาพบนจอด้วยแววอบอุ่น แถมมุมปากยังคลี่ยิ้มบางๆ แบบคนที่กำลังมีความสุขเต็มหัวใจ
"ไอ้มิน...มึงนั่งยิ้มอะไรกับมือถือว่ะ..ไหนเอามาดูซิ : โรม"
เสียงของโรมดังแทรกขึ้นพร้อมฝีเท้าที่เดินโครมครามเข้ามาใกล้ เขาทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ คามินแล้วเอื้อมมือจะคว้าโทรศัพท์จากเพื่อน
"เสือก !"
คามินรีบดึงโทรศัพท์หลบก่อนจะหันไปตวัดสายตาคาดโทษใส่เพื่อน ดวงตาเรียวคมมีแววหวงของชัดเจน
"เอ้า .... กูก็อยากรู้ในมือถือมีอะไรนักหนา กูเห็นมึงนั่งดูแล้วยิ้มแบบนี้มาเป็นชั่วโมง : โรม"
โรมขมวดคิ้วแล้วถอนหายใจ ยักไหล่เบาๆ อย่างยอมแพ้แต่ยังหรี่ตามองคามินไม่วางตา
"มึงก็อย่าไปแซวมัน...ช่วงนี้มันกำลังอินเลิฟ
