@พิ้ง “นี่คุณ มานั่งทำอะไรคนเดียวตรงนี้” โจฮันกลับขึ้นมาจากด้านล่าง ก็เจอเข้ากับสาวสวยคนเดิม ที่นั่งรออยู่ห้องรับรอง และเขาก็ไม่พลาดที่จะเดินเข้าไปทักทาย “ คุณยุ่งอะไรด้วย” พิ้งตอบเขาอย่างไม่ใส่ใจ ไม่แม้แต่จะมองหน้าเขาด้วยซ้ำ เพราะเธอจำเสียงเขาได้ดี “ อุตส่าห์พูดด้วยดีๆ จะตอบดีๆหน่อยก็ไม่ได้ ” บ่นให้เธอ แต่ก็นั่งลงที่โซฟาใกล้ๆเธอนั่นแหละ “ นี่คุณโจฮัน คุณไม่มีอะไรทำแล้วรึไง ถึงได้มานั่งกวนประสาทฉันอยู่นี่” พิ้งละสายตาจากมือถือ และจ้องหน้าหล่อของโจฮันอย่างไม่สบอารมณ์ “ ก็คุณเป็นแขก ผมดูแลน่ะถูกแล้ว” โจฮันพูดอย่างอารมณ์ดี จ้องหน้าสวยแล้วอมยิ้ม “ แต่ฉันไม่ต้องการ แล้วก็ไม่อยากเห็นหน้าคุณด้วย” หน้าสวยก้มลงมองมือถือตัวเองเหมือนเดิม พยายามทำเป็นไม่สนใจคนข้างๆ แต่ทว่าในใจกลับเต้นรัว ราวกับว่ามีคนมาตีกลองชุดนับสิบตรงหน้านั่นแหละ เมื่อนึกไปถึงเรื่องวันนั้น “ฮึ ตามใจผมไปละ” บอกเธอก