4 เจออีกครั้ง
1579 คำ
@อลิชา
สองสาวก้าวเข้ามาในผับอย่างมั่นใจ เสียงส้นสูงกระทบพื้นอย่างมีจังหวะไม่เร่งรีบ สายตากวาดมองไปโดยรอบอย่างเฉยเมย ก่อนจะยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าตัวเองคือจุดสนใจ
“ฮึ!!เสน่ห์แรงไม่แผ่วจริงๆเรา/ฮ่าๆๆ”
สองพี่น้องหัวเราะชอบใจ เมื่อรอบกายหนุ่มน้อยใหญ่ต่างจับจ้อง แต่สองสาวไม่ได้สนใจ เดินตามพนักงานเสิร์ฟมายังโต๊ะที่ตัวเองจองใว้อย่างสงวนทีท่า
“คุณลูกค้ารับเครื่องดื่มอะไรดีครับ”
พนักงานเสิร์ฟยืนรอให้บริการ
“อืม..เอา Martini คะ”
เธอเลือกค็อกเทลเรียบหรูดูแพง ตามสไตน์ของคนดื่มนั่นแหละ
“รอซักครู่นะครับ”
พนักงานเสิร์พเดินออกไป รอไม่นานก็กลับมาพร้อมเครื่องดื่มที่สั่ง
เคร้ง!!
แก้วค็อกเทลสุดหรูกระทบกันเสียงดัง ค่ำคืนแห่งการเฉลิมฉลองได้เริ่มขึ้นแล้ว
“พี่พิ้งออกไปโยกกันค่ะ”
พิ้งกับพอร์ชนั่งดื่มกันพักใหญ่ ก่อนจะเริ่มตึงพอร์ชจึงอยากโยก ยิ่งในผับเปิดเพลงจังหวะมันส์ๆ ร่างเล็กเริ่มโยกเบาๆแต่โคตรเซ็กซี่
“น้องไปก่อนเลย พี่ขอย้อมใจอีกนิด ”
พิ้งบอกน้องสาว พรางมือเล็กก็ยกแก้วขึ้นดื่ม
“โอเค!!พอร์ชไปก่อนนะ”
เมื่ออดใจไม่ไหว เสียงดนตรีมันยั่วใจเหลือเกิน
ร่างเล็กจึงออกไปโยกเบาๆที่หน้าฟลอร์ แต่กลับเซ็กซี่จนผู้ชายหลายคนหันมามอง
“โอ้ว!~~แม่เจ้า ”
แพทริคโพล่งขึ้นเสียงดัง ตาคู่คมจับจ้องร่างบางในชุดสีแดงเพลิงอย่างสนอกสนใจ
“อะไรวะ? ”
เอริคถามอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะทิ้งสายตาไปยังทิศทางเดียวกัน
“เชี้ย!!โคตรเซ็กซี่ ”
เอริคพูดอย่างเห็นด้วย และมองดูไม่กระพริบตา
แต่โจเซฟกลับไม่สนใจที่จะมองด้วยซ้ำ เขานั่งเอนพิงโซฟาหนังมุมวีไอพี ยกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นดื่มเงียบ ๆ ดวงตาคมกริบราวเหยี่ยวจับจ้องไปที่ฟลอร์ด้านล่างอย่างไม่ตั้งใจ จนกระทั่งสายตาหยุดลงที่เธอ
สาวสวยคนหนึ่งในชุดเดรสรัดรูปสีแดงเพลิงกำลังโยกตัวเบา ๆ ตามจังหวะเพลง DEM
เธอหลับตานิด ๆ ปล่อยให้ผมยาวสยายเต็มแผ่นหลัง มือหนึ่งถือแก้วค็อกเทลยกขึ้นจิบเป็นระยะ ส่วนอีกข้างยกขึ้นวาดลวดลายไปตามจังหวะดนตรี เขาไม่ได้ละสายตาจากเธอไปไหน ก่อนที่บางช่วงไฟจะส่องหน้าเธออย่างชัดเจน
โจเซฟกระตุกยิ้มมุมปากเบา ๆ แล้วกระดกเหล้าลงคออีกครั้ง เธอคือคนที่เขาตามหาแทบพลิกแผ่นดิน ไม่คิดว่าบทจะเจอมันช่างง่ายดายอะไรเช่นนี้
เขาหันไปพยักหน้าให้ลูกน้องคนสนิทที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“ครับนาย”
เทย์เลอร์รีบเดินเข้ามาใกล้ แล้วจับจ้องเจ้านายเพื่อรอคำสั่ง
“จับตาดูผู้หญิงคนนั้นไว้ ”
เทย์เลอร์มองดูไม่นานเขาก็จำเธอได้ ก่อนจะพยักหน้ารับคำสั่ง แล้วเดินถอยกลับไปยืนที่เดิม
“อะไรวะ? อย่าบอกนะว่ามึงก็สนใจเธอด้วย”
แพทริคเอ่ยแซว เมื่อเห็นโจเซฟเอาแต่จ้องเธอคนนั้นไม่วางตา
“ทำไมกูต้องสน ก็แค่ไม่มีอะไรให้มอง”
เขาไม่ได้สนใจเธอจริงอย่างที่บอก แต่เขาติดใจในความเงอะงะสดใหม่ของเธอต่างหาก เสียเงินแพงแต่ได้กินอาหารถูกปากมันก็คุ้ม หาเงินได้เยอะก็แก้เครียดเป็นธรรมดา
“ให้มันจริงเถอะ ผู้ชายพวกนั้นสนใจเธอใหญ่เลย”
แพทริคพูดขึ้นอย่างน่าเสียดาย เป็นอย่างที่เพื่อนเขาพูด ผู้ชายหลายคนพยายามดีลกับเธอ
แต่เหมือนว่าเธอจะปฏิเสธ โจเซฟพยักหน้าเรียกลูกน้องเบาๆอีกครั้ง
“ครับนาย”
“ไปจัดการดีลผู้หญิงคนนั้นมาให้ฉัน”
โจเซฟกระซิบบอกลูกน้องอีกครั้ง ก่อนที่เทย์เลอร์จะเดินไปดักรอที่ทางเดินไปห้องน้ำ เมื่อเห็นเธอกำลังเดินออกมาจากหน้าฟลอร์ และตรงไปยังทางห้องน้ำ
เธอสังเกตเห็นชายร่างสูงในสูทดำเดินเข้ามาใกล้
ก่อนที่เขาคนนั้นจะหยุดตรงหน้าเธอ แล้วพูดประโยคบางอย่างขึ้น
“คุณผู้หญิงครับ เจ้านายผมสนใจคุณ…นายบอกจ่ายไม่อั้น”
เขาก้มลงพูดใกล้หูเธอพอให้ได้ยินกันแค่2คน
อลิชาหยัดยิ้มมุมปากเล็กน้อย วันนี้เธอเรตติ้งดีเกินคาด
“บอกเจ้านายคุณว่า…ฉันไม่ได้ขาย ขอตัวนะคะ”
พูดจบเธอก็เดินหนีเข้าห้องน้ำไป ราวกับบทสนทนาไม่มีความสำคัญ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ้านายของเขาเป็นใคร แต่บ้านเธอก็รวยไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น เทย์เลอร์ยืนนิ่งเล็กน้อย ก่อนสาวเท้าขึ้นมารายงานเจ้านาย เหมือนว่าครั้งนี้เขาจะทำงานที่ได้รับมอบหมายไม่สำเร็จ
โจเซฟเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เหลือบมองลูกน้องที่
ที่กำลังเดินเข้ามา
“นายครับ เธอปฏิเสธ”
เทย์เลอร์ก้มลงกระซิบบอกเจ้านายเบาๆ แม้แต่เอริคกับแพทริคก็ไม่ได้ยิน พอได้ยินว่าเธอปฏิเสธโจเซฟก็หยัดยิ้มมุมปาก แต่เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น แทบมองไม่ออกด้วยซ้ำว่าเขายิ้ม
“เอาไงครับนาย ให้ผมพาตัวไปที่คอนโดเลยมั้ยครับ”
เทย์เลอร์ถามอย่างเอาใจเจ้านาย โจเซฟไม่ตอบแต่โบกมือเบาๆให้ลูกน้องถอยไป เขานั่งดื่มอย่างใจเย็น แต่ก็จ้องร่างบางที่เดินกลับมาจากห้องน้ำไม่วางตา สำหรับเขาไม่ต้องรีบ สาวสวยนางแบบหลายคนก็เคยขึ้นเตียงกับเขามาแล้ว และเขาก็ชอบความท้าทายซะด้วยสิ
“เฮียหวัดดีครับ หวัดดีครับคุณแพทริค คุณเอริค ทำไมวันนี้จองโต๊ะวีไอพีครับ”
เจ้าของผับอย่างไดจิที่พึ่งเข้ามาทำงาน แวะมามาทักทาย
“ก็วันนี้อยากเปิดหูเปิดตาหนะสิ แล้ววันนี้น้องลินิณญ์ไม่มาด้วยเหรอ”
แพทริคเป็นคนตอบ พร้อมถามหาลินิณญ์ น้องสาวตัวแสบของโจเซฟ ที่พวกเขารักและเอ็นดูอย่างน้องแท้ๆ
“ไม่ได้มาครับ ผมสงสารน้องถ้ามาด้วยก็กลับดึก เช้าก็ต้องตื่นไปเรียนอีก ผมรีบเคลียร์งานก็รีบกลับไปหา”
ไดจิตอบแพทริคอย่างเป็นกันเอง ตั้งแต่มาเป็นน้องเขยของโจเซฟ เขาก็สนิทกับกลุ่มนี้มากขึ้น ถึงโจเซฟจะนิ่งๆพูดน้อย แต่สำหรับเขาก็ชินแล้ว
“โหเป็นสามีแห่งชาติจริงๆ แบบนี้มึงก็สบายใจหายห่วงดิ”
แพทริคหันมาเลิกคิ้วสูงถามโจเซฟ ที่เอาแต่นั่งนิ่งใช้นิ้ววนที่ขอบแก้วเบาๆ เหมือนคนกำลังใช้ความคิด
“มึงไม่กวนซักเรื่องจะได้มั้ย”
โจเซฟทำเสียงดุใส่แพทริคแต่ไม่จริงจังนัก เวลาอยู่กับกลุ่มเพื่อนเขาก็ไม่ได้เคร่งเครียดอะไร
“ช่วงนี้เป็นไงบ้าง”
เขาหันกลับมาถามน้องเขย ถึงกิจการผับที่เปิดอยู่
“ก็ดีครับเฮีย ช่วงนี้คนเยอะมาก กำไลก็ดีใช้ได้เลยทีเดียว”
ไดจิตอบโจเซฟพร้อมยกแก้วขึ้นดื่ม
“อืม..”
เขาตอบน้องเขยสั้นๆตามสไตน์ของเขานั่นแหละ
แบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
“งั้นผมขอขึ้นไปทำงานก่อนนะครับ ”
ดื่มได้ไม่นานไดจิก็แยกตัวไปทำงาน โจเซฟจ้องที่ร่างบางอีกครั้ง ตอนนี้เธอกลับมานั่งดื่มที่โต๊ะแล้ว ในขณะเดียวกัน เพื่อนเขาก็เริ่มดีลสาวสวยโต๊ะข้างๆมานั่งด้วย
“คุณเอ่อ?”
สาวสวยในอ้อมกอดเอริคเหมือนพยายามอยากสื่อสารกับเขา
“โจเซฟ”
เอริคเป็นคนตอบ แต่โจเซฟแทบไม่มองเธอด้วยซ้ำ
“เอ่อ..ถ้าคุณโจเซฟเหงา เพื่อนอีกคนของเลนายังว่างนะคะ ดีกรีเป็นถึงนางแบบแต่แค่อาจจะยังไม่เป็นที่รู้จัก”
เลนาพยายามคุยกับโจเซฟ แต่เขากลับไม่สนใจสิ่งที่เธอพูด จนเลนาหน้าเจื่อนลงเล็กน้อย
“ไม่ต้องสนใจเรื่องคนอื่นหรอกครับ สนใจแค่เรื่องของเราก็พอ ”
เอริครีบเตือนเลนาทางอ้อม รู้ว่าโจเซฟไม่ชอบแบบนี้ นอกจากอยู่ในห้องลับก็มีบ้าง
“นายครับ เธอกำลังจะกลับแล้ว”
เทย์เลอร์กระซิบบอกอีกครั้ง
“กูกลับละ พวกมึงดื่มกันเลย”
โจเซฟบอกเพื่อนพร้อมลุกขึ้นยืน
“อ้าวทำไมรีบกลับ ”
แพทริคถามขึ้นปกติก็กลับพร้อมกัน โจเซฟไม่ตอบ แต่สาวเท้าหนักแน่นมายังรถ
“เสนอเงินให้เธอ”
เขานั่งอยู่บนรถ สั่งการให้ลูกน้องไปดีลเธออีกครั้ง มีอะไรที่มาเฟียอย่างเขาอยากได้แล้วไม่ได้กันละ
ร่างเล็กเดินออกจากผับมากับพี่สาว เดินเซนิดหน่อยแต่ไม่ถึงกับเมามาก
“ขับรถดีๆนะคะ ”
สองคนเตรียมแยกกันตรงลานจอดรถ วันนี้ผู้ชายหลายต่อหลายคนสนใจเธอ และพยามเข้ามาดีล แต่เธอไม่สนใจแค่อยากมาเที่ยวผ่อนคลายก็แค่นั้น เธอรอให้พี่สาวขับรถออกไปก่อน
แล้วจึงเดินมาที่รถตัวเอง แต่เท้าเล็กต้องชะงัก
เมื่อมีชายชุดดำคนเดิมเดินเข้ามาใกล้
- ผู้เขียน
