แพ้รักเก่า - 4 ถ้าเธอยอม
882 คำ
Talk - คาแลน
ผมกลับมาที่บ้านด้วยสภาพที่เมาจนแทบจะคลานลงจากรถ ต้องให้ลูกน้องแบกเข้ามาภายในบ้านเพราะเดินเองไม่ไหว
คำพูดนั้นยังคงวนเวียนในหัว ใบหน้าที่สะใจของไอ้มาลิคยังคงติดตา ไม่คิดว่าคนที่เคยรักมากจะกลายมาเป็นดาบที่คอยทิ่มแทงทำร้ายกันในวันนี้ เธอเก่งที่ขนาดหายไปตั้งนานพอกลับมาก็ทำให้ผมเป็นบ้าได้
“คาแลน มึงแดกหรืออาบเหล้ากันแน่” คัลเลนเดินลงมาจากบ้าน มันมองสภาพของผมอย่างเวทนาพร้อมส่ายหน้า
“มาลิคมันกลับมา”
“อืม สายกูรายงานเรื่องนี้แล้ว หายไปตั้งหลายปีไม่คิดว่ามันจะโผล่หัวมาอีก”
“มันชวนทำธุรกิจ”
“ใครจะไปร่วมหุ้นกับคนสันดารอย่างมัน”
“กูตอบตกลงไปแล้ว”
พอได้ยินคำตอบของผมคัลเลนมันก็ขมวดคิ้วถลึงตาใส่ทันที สายตาของมันแทบอยากจะบีบคอผมให้ตายเลยด้วยซ้ำ เพราะการร่วมลงทุนกับมาลิคก็เหมือนเล่นเกมประสาทกับมันและทำให้มันลอบกัดได้ง่ายๆ
“มึงตอบตกลงทำไม?”
“……..”
“มึงเป็นคนมีเหตุผลคาแลน กูขอฟังเหตุผลก่อนที่จะบีบคอมึงตายคามือ”
“มิลา….นั่นคือเหตุผลของกู”
“มิลาเกี่ยวอะไร?”
“มาลิคมันให้มิลามาคุยเรื่องนี้กับกู”
“มันรู้ว่ามิลาคือจุดอ่อนของมึง” คัลเลนพูดก่อนจะขมวดคิ้วแปลกใจ “เดี๋ยวนะ ทำไมมิลาถึงได้ไปคุยงายแทนไอ้มาลิคได้”
“มึงคิดว่ายังไงล่ะ”
“เธอเป็นคนของมัน?”
“ฉลาดสมเป็นมึง”
“ได้ยังไง ?”
“เรื่องนี้กูไม่รู้ แต่กูเจ็บที่เห็นว่าเธอไปอยู่ข้างมัน หึ!! ผู้หญิงคนนี้เก่งชิบหายที่ทำให้กูเจ็บครั่งแล้วครั้งเล่า”
“คาแลน กูขอเตือนว่าให้อยู่ห่างจากมิลาซะ”
“…….”
“เธอเคยเป็นคนที่มึงรักมากก็จริงแต่ตอนนี้มันไม่ใช่ มิลาเป็นคนของมาลิคไปแล้ว นั่นหมายความว่าเธอเป็นศัตรูกับเรา”
“………”
“กูรู้ว่ามึงยังรู้สึก กูรู้ว่ามึงรักมาก แต่อย่าเป็นคนโง่คาแลน มาลิคมันจงใจใช้มิลาเป็นเครื่องมือทำลายมึง”
“แล้วเธอก็ยอมทำตามที่มันสั่ง หึ!!”
ผมกำหมัดแน่นพร้อมความแค้นที่อัดแน่นภายในใจ ยิ่งรักมากเท่าไรการกระทำและสิ่งที่เธอเลือกมันก็ยิ่งทำให้แค้นมากเท่านั้น
Talk - มิลา
วันต่อมา
ฉันโกรธกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โกรธสิ่งที่มาลิคทำแต่ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ จะเตือนคาแลนได้ยังไงในเมื่อเขาคิดไปแล้วว่าฉันเป็นคนของมาลิค เป็นคนของศัตรู เป็นผู้หญิงทรยศ
วันนี้ไม่ได้ออกไปไหนหากไม่มีอะไรมาลิคจะให้อยู่ที่ห้องทำเหมือนเป็นนักโทษ เขาสั่งลูกน้องให้จับตาดูฉันเอาไว้ห้ามออกไปข้างนอกเด็ดขาด
ยังรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองเลือกในครั้งนั้น ทำให้ชีวิตในตอนนี้เหมือนอยู่ในกรง
“มิลลี่พี่ทำอาหารเสร็จแล้ว” ฉันบอกน้องสาวที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่
“ค่า”
ขณะที่มิลลี่เดินมานั่งบนโต๊ะอาหารเบอร์ของมาลิคก็โทรเข้ามา ไม่อยากจะรับสายแต่ถ้าเมินเขาจะสั่งให้ลูกน้องมาบอกทันที
“โทรมาแต่เช้า มีอะไรให้มิลารับใช้คะคุณมาลิค”
( ประชดเก่งจังเลยนะ )
“สั่งมาได้เลยค่ะ มิลาขัดอะไรคุณไม่ได้อยู่แล้ว”
( หัวใจของเธอ ให้ฉันได้หรือเปล่ามิลา )
คำถามนั้นไม่ใช่สิ่งที่แปลกเพราะมาลิคเคยเสนอให้ฉันไปเป็นผู้หญิงของเขา แน่นอนว่าฉันปฏิเสธ
“คุณน่าจะรู้คำตอบดีว่าหัวใจของมิลาเป็นของคาแลน เป็นเขาแค่คนเดียว”
( เพราะแบบนี้ไงฉันถึงเกลียดมัน ยิ่งเธอรักและห่วงมันมากเท่าไรฉันก็เกลียดมันมากเท่านั้น )
“……..”
( ทำให้มันยอมเซ็นเอกสารซะ )
“แต่มิลาไม่มีเบอร์ติดต่อเขา”
( ฉันจะส่งให้ หวังว่าเธอจะไม่คุยอะไรกับมันนอกเหนือจากงาน ถ้าฉันรู้ว่าเธอช่วยมันน้องสาวของเธอจะเป็นยังไงคงไม่ต้องให้บอกนะคนสวย )
“….ค่ะ”
หลังจากวางสายมาลิคก็ส่งเบอร์ของคาแลนมาให้ ทำใจอยู่นานพอสมควรกว่าจะกล้ากดโทรออก รอไม่นานคาแลนก็รับสาย หัวใจดวงน้อยมันเต้นแรงราวกับถูกเขย่าแรงๆ
“สวัสดีค่ะคุณคาแลน มิลานะคะ คือฉันอยากจะคุยเรื่องเซ็นสัญญา ไม่ทราบว่าสะดวกเป็นวันไหนคะ”
พูดจบฉันก็กัดริมฝีปากแน่นรอฟังว่าปลายสายจะตอบมาว่าอะไร
( อืม ) เพียงคำสั้นๆ ก็ทำให้ฉันถึงกับทำตัวไม่ถูก
“วะ ว่างใช่ไหมคะ”
( พอดีวันนี้ฉันไม่เข้าบริษัท )
“แล้วจะเซ็นยังไงคะนัดเจอที่ไหนดี เอาที่คุณคาแลนสะดวกเลยค่ะ”
( ถ้าเอาที่ฉันสะดวกก็คงเป็นที่คอนโด )
“………”
( ถ้าเธอยอมนั่งคร่อมบนตัวฉัน ฉันก็จะเซ็นเอกสารนั้นให้ )
- ผู้เขียน
