“ทำไมจะไม่กล้า ปล่อยหม่อมฉันเดี๋ยวนี้นะ” หญิงสาวยิ่งดิ้นก็ยิ่งหน้าแดงเมื่อเรือนกายที่เปียกน้ำสัมผัสถูไถกับเขาแนบชิดสนิทเนื้อ
“ไม่ปล่อย ที่ทำเป็นดีดดิ้นนี่ต้องการเรียกร้องความสนใจหรือไง”
เพียะ!
เสียงฝ่ามือบางตบใบหน้าหล่อจนหันไปอีกด้าน
“เจ้านี่มัน” ชามิลกัดฟันกรอด เริ่มระงับอารมณ์ไม่อยู่ เดี๋ยวก็โดนด่า เดี๋ยวก็โดนตบ มันจะมากไปแล้วอญู่ร่า!
“เลิกดูถูกหม่อมฉันสักทีได้ไหม หม่อมฉันเกลียดๆ ๆ ๆ พระองค์ที่สุด ได้ยินไหม” อญู่ร่าว่าใส่หน้าเขาอย่างอัดอั้น
ชามิลนิ่งอึ้งไป ไม่เคยเห็นหญิงสาวโมโหรุนแรงหอบจนตัวโยน หน้าแดงก่ำแบบนี้มาก่อน
“ก็ตกลงตามเงื่อนไข โอ๊ย!”
พูดไม่ทันขาดคำ ชามิลก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อถูกหญิงสาวกระแทกเข่าเข้ากลางลำตัว
“สมน้ำหน้า” เธอผลักไสเขาออกห่างก่อนจะลุยน้ำหนีไปอีกด้าน
“ฝากไว้ก่อนยัยลูกขนุนตัวแสบ” ชามิลกัดฟันกรอดตามร่างเล็กที่หนีเขาไปได้สำเร็จ ชายหนุ่มกุมมือกลางร่างลูบเบา
