54

1460 คำ

อญู่ร่าตาโตเล็กน้อย เธอก็อยากมาเที่ยวในทะเลทรายให้จุใจแต่ติดที่เขาน่ะสิ ชิ! เธอรู้ทันหรอกว่าเขากำลังยั่วเธออยู่ “อยากเล่นใช่ไหมล่ะ” ชามิลกอดรัดร่างเล็กแนบอก “ไม่อยากเล่นเสียหน่อย แล้วก็ปล่อยได้แล้ว ช่วงนี้เป็นช่วงพักของหม่อมฉันนะเพะคะ” เธอดันหน้าอกแกร่งให้ออกห่าง “พักอะไร” ชามิลชะงักแล้วเอ่ยถาม เลิกคิ้วเข้มขึ้นมองอย่างสงสัย “จริงๆ ตอนนี้หม่อมฉันจะอยู่ประเทศไทย พระองค์ก็อยู่ไบซา พระองค์เป็นคนบอกให้หม่อมฉันอยู่ประเทศไทยจนกว่าจะกลับ แสดงว่าเราจะพักเรื่องนั้นกัน” “เรื่องนั้น?” ชามิลขมวดคิ้วเข้าหากันมุ่น “ก็เรื่องที่พระองค์กำลังทำอยู่ไงเพคะ” อญู่ร่าอุบอิบตอบหน้าแดง ชามิลเพิ่งจะเข้าใจแม่ขนุนแสนหวานว่าหมายความว่ายังไง “เจ้านี่ช่างเฉไฉไปได้จริงๆ แล้วตอนนี้เจ้าอยู่ประเทศไทยหรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่อยู่ประเทศไทย เราก็ไม่หยุดเมกเลิฟเจ้าหรอก” “อื้อ... ทรงคิดได้แต่เรื่องแบบนี้นะเพคะ” อญู่ร่าพยายามดั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม