“นี่ขนาดให้ปล่อย เจ้ายังหยัดสะโพกมาทางด้านหลังเลย ถ้าเจ้าบอกไม่ให้ปล่อย มิกอดเราแน่นเหนียวหนึบหรอกรึ ปากไม่ตรงกับใจเลย หึหึ”
ฟารุกแกล้งเบียดกายวนซ้ายขวาแกล้งคนใต้ร่างที่ดิ้นเร่าๆ แล้วก็ครางแทบไม่เป็นภาษา
“อื้อ...” ฟาตีมาครางอืออาเมื่อโดนกลั่นแกล้ง
หลังจากนั้นเขาจับเธอพลิกคว่ำพลิกหงายตามใจชอบ หญิงสาวดิ้นรน คลานหนีจนเหนื่อย เขาก็กระชากกลับมาเบียดกายเข้าหาบังคับให้เธออยู่ใต้ร่างเขาจนสุขสม ก่อนที่จะหมดแรงซบอกอวบ กอดเธอไว้ไม่ยอมปล่อย
“จะหนีไปไหน” ฟารุกดึงร่างหญิงสาวที่คลายจากความหอบมากอดเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ไม่ว่าอีกฝ่ายจะพยายามดิ้นรนมากแค่ไหนก็ตามที
“ปล่อยนะ ปล่อยสิ”
“ฤทธิ์มากแบบนี้แสดงว่ายังมีแรงเหลือเฟือ”
“จะทำอะไรอีกน่ะ ปล่อยนะคนเลว” ฟาตีมาตกใจเมื่อร่างสูงขึ้นคร่อมทับเธออีกครั้ง
“ร่วมรักกับเธอยังไงเล่า แม่ม้าสาวจอมพยศ”
“ไม่นะ หม่อมฉันเหนื่อย แล้วก็เพลียมากๆ ด้วย เจ็บไปหมดแล้ว” ฟาตีม
