42

1418 คำ

ฟารุกจับไหล่บอบบางให้หันกลับมาหา กระตุกยิ้มอย่างพึงใจที่เห็นอาการของหญิงสาว เขาเป็นผู้ชาย มีผู้หญิงมาให้ท่าขนาดนี้ไม่เอาก็โง่ ฤทธิ์ยานอนหลับไม่ได้รุนแรงนัก ฟาตีมาจึงยังพอมีสติ จึงเบลอๆ ง่วงนอนเต็มที... “เจ้าคงชอบให้ข้าลักหลับละสิ” ฟารุกกวาดสายตามองเรือนร่างอรชรเมื่อผ้าห่มผืนหนาถูกดึงออกแล้วผลักไปอีกด้านอย่างไม่ใส่ใจ “ดูๆ ไปเธอก็น่ากลืนกินไม่หยอกนะ” ฟารุกก้มลงหอมแก้มใสสูดกลิ่นสาบสาวเข้าเต็มปอด มือหนาเอื้อมไปปลดกระดุมชุดนอนแบบผ่าหน้า ชีคหนุ่มหายใจหอบรุนแรงเมื่อได้ยลผิวผุดผ่องภายใต้ร่มผ้าของหญิงสาว เขาลูบไล้เรือนร่างสาวไปถ้วนทั่วอย่างกระหาย ตอนเย็นเธอทำท่าเย่อหยิ่งเชิดใส่เขา แต่ตอนนี้กลับให้มารดาไปตามเขามาหา แบบนี้จะให้เขาคิดเช่นไรเล่า ที่แกล้งวางท่าว่ารังเกียจเขา เห็นทีจะไม่จริงเสียแล้ว ฟารุกประกบริมฝีปากจุมพิตกลีบปากหวานนิ่ม ฟาตีมาพยายามเบี่ยงกายหลบประท้วง ครางอืออาแทบไม่ได้สติ เขาบีบป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม