“ทำมาเป็นอาย เมื่อคืนเจ้าร้อนแรงแค่ไหน ครวญครางลั่นห้องไปหมด”
“หยาบคายที่สุด” ฟาตีมาว่าอีกฝ่ายอย่างคับแค้นใจ ก่อนรีบสวมใส่เสื้อผ้าด้วยมืออันสั่นเทา ฟารุกกระชากหญิงสาวออกจากห้องอย่างไม่ปรานีเพื่อออกไปสมทบกับผู้ใหญ่ที่รออยู่ในห้องด้านนอก
ฟารุกมีสีหน้าเคร่งขรึม เขากดร่างหญิงสาวนั่งลงบนโซฟาข้างกาย ฟาตีมานิ่วหน้าด้วยความเจ็บ แต่ต้องทน ฟารุกเป็นคนเริ่มพูดก่อน ทำให้ผู้ใหญ่ที่รับฟังได้แต่นิ่งเงียบ
“เราไม่มีอะไรอธิบาย เรื่องราวทุกอย่างตามที่เห็น ดังนั้นเราขอรับผิดชอบฟาตีมาด้วยการแต่งงาน ท่านพ่อ หลังจากแต่งงาน ลูกจะพาฟาตีมากลับไบซา” ท้ายประโยค ฟารุกหันไปบอกบิดา รอยาซพยักหน้ารับด้วยความงุนงงไม่หาย เพราะเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนบุตรชายยังคร่ำครวญถึงอญู่ร่า แต่มาตอนนี้กลับประกาศว่าจะแต่งงานกับหญิงสาวอีกคน
“กระหม่อมก็ไม่มีอะไรขัดข้อง ในเมื่อเรื่องก็มาถึงขนาดนี้แล้ว” ฟาฮัสเองก็จนต่อคำพูดเมื่อไม่เห็นบุตร
