@โรงอาหารมหาวิทยาลัย
เสียงหัวเราะจอแจของนักศึกษาดังทั่วโรงอาหาร ผมนั่งอยู่กับวายุ วาตะ แฝดหน้าหล่อที่ผมเรียกพวกมันว่า แฝดนรก และธามเทพบุตรประจำคณะ พวกมันเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผม ในขณะที่กำลังนั่งรออาหารมาเสริฟ์ ไอ้วายุมันก็พูดขึ้น
“เฮ้ย! พวกมึงดูคนที่เพิ่งเดินเข้ามาสิ ว้าวเลยว่ะ! เด็กใหม่เหรอวะ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน”
เสียงวายุร้องขึ้นจนโต๊ะแถวนั้นต้องหันมามอง ผมยกน้ำขึ้นจิบพลางมองตามสายตาเพื่อน ไอ้คนที่มันกำลังพูดถึงไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นแฟนเก่าของผมที่พึ่งจะรำลึกความหลังกันมาสดๆร้อนๆ
“แม่งโคตรน่ารัก ผิวขาว ตัวเล็กแบบนี้ สเปคกูเลย” วาตะเสริมทันที ใบหน้าหล่อเหลาระบายยิ้มกรุ้มกริ่ม เมื่อเห็นเฟย์…เดินถือถาดอาหารเข้ามาคนเดียว ผมยาวมัดครึ่ง ดูเรียบง่ายแต่สะดุดตา
“เดี๋ยวนะๆ กูจองก่อน มึงสองคนหุบปากไปเลย” ธามแทรกขึ้นอย่างเอาเรื่อง สายตาไม่ละจากร่างบอบบางที่เพิ่งนั่งโต๊ะริมสุด
“มึงว่าไงชา
