บทที่ 5
มันสายไปแล้ว
แต่แล้วก็เหมือนว่าสุพรรณวดีกำลังจะพลาดโอกาสในครั้งนี้ไป คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย ขณะที่สองเท้ารีบสับไปยังโต๊ะที่เพิ่งมีชายร่างสูงลุกขึ้นและเดินมุ่งตรงออกไปทางหน้าร้าน พลันหัวใจของหญิงสาวหล่นวูบ สัญชาตญาณของเธอมันบอกว่าเขาไม่ได้เดินออกไปเพื่อสูบบุหรี่แน่นอน เพราะเธอรู้ดีว่าเขาเป็นคนไม่สูบ
และเป็นไปได้มากกว่าว่าเขาอาจจะกำลัง...กลับ
“คะ...คุณสุดโปรดไปไหนเหรอคะ” เธอหย่อนตัวนั่งลงข้างมัลลิกาแล้วเอ่ยถาม พยายามสงบนิ่งและคิดในแง่ดีเอาไว้ทั้งที่ใจกำลังสั่น เพราะกลัวว่าจะพลาดโอกาสในการเจอลูกไป
“เห็นว่ามีงานด่วนเข้ามา ก็เลยขอตัวกลับก่อนน่ะ” สาวใหญ่ตอบด้วยความเสียดาย งงอยู่เหมือนกันที่จู่ ๆ คุณพ่อลูกหนึ่งก็ขอตัวกลับ ทีแรกหล่อนตั้งใจจะพรีเซ้นต์รุ่นน้องของตนให้กับสุดโปรดที่เห็นว่าเป็นโสด แต่ถึงอย่างนั้นหล่อนก็เข้าใจเหตุผลที่ทำให้อีกฝ่ายขอตัวกลับก่อนเป็นอย่างดี
