บทที่ 4
เจอกัน
เย็นวันวันศุกร์หลังเลิกงานสุพรรณวดีไม่ได้รีบเก็บของเพื่อไปสอนพิเศษต่อเหมือนทุกที เพราะเมื่อช่วงบ่ายเธอเพิ่งได้รับสายจากผู้ปกครองของเด็กนักเรียนซึ่งโทร. มาขอยกเลิกนัด เนื่องจากญาติเสียทำให้ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดกะทันหัน แน่นอนว่าการถูกยกเลิกกลางคันมันทำให้เธอขาดรายได้ ทว่าถ้ามองในแง่ดีก็ถือเป็นการหยุดพักผ่อนหลังจากทำงานต่อกันทุกวันโดยไม่ได้หยุดพักมาตลอดสองเดือน
จริงอยู่ที่งานสอนของเธอมันไม่ได้หนัก หากเบื้องหลังก็ต้องใช้เวลาเตรียมตัวและเตรียมแผนการสอน อีกทั้งงานของหญิงสาวไม่ได้มีแค่การสอนหนังสือเด็กเพียงอย่างเดียว เพราะทุก ๆ วันเธอต้องตื่นตั้งแต่เช้าตรู่พามารดาไปตลาด เพื่อหาซื้อวัตถุดิบมาเตรียมไว้สำหรับทำอาหารตามสั่งซึ่งเปิดเป็นร้านเล็ก ๆ ขายที่หน้าบ้าน
พอกลับมาจากตลาดเธอก็จะมาช่วยแม่จัดเตรียมหน้าร้านจนถึงหกโมงนิด ๆ จากนั้นเธอถึงจะเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปทำงานของตน
