ดึงมาไว้ใกล้ตัว
“แฟนเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ” เพราะเขาไม่เห็นวี่แววของผู้ชายคนนั้นกับลูก ไม่เห็นมีของใช้ของผู้ชายหรือเด็กผู้ชายอยู่ในบ้าน อีกทั้งยังไม่ได้ยินใครพูดถึงเลย
“คะ!?” คิ้วเรียวสวยเลื่อนเข้าหากันทันทีเมื่อได้ยินคำถามนั้น ก่อนจะถามกลับด้วยใบหน้าฉงน “แฟนเอย ? หมายถึงใครเหรอคะ”
“ก็ผู้ชายคนนั้นไง ที่มากับเด็กผู้ชายที่ฉันเจอที่โรงพยาบาลวันนั้น”
สุพรรณวดีมุ่นคิ้วและคิดตาม ใช้เวลาไม่กี่วินาทีเธอก็คิดออก เพราะผู้ชายที่เขาเจอที่โรงพยาบาลนอกจากหมอ ก็มีแค่อภิวัฒน์คนเดียว
“ไม่ใช่แฟนเอยนะคะ” เธอบอกเขาไปตามตรงเพราะไม่ใช่เรื่องที่ต้องปิดบัง และไม่เข้าใจว่าเขาไปเอาความคิดนี้มาจากไหน “ทำไมถึงคิดว่าเป็นแฟนเอยคะ”
“แล้วเป็นใคร” สุดโปรดยังถามต่อเสียงเรียบ หากหัวใจเริ่มทำงานหนักอย่างมีชีวิตชีวาขึ้น รู้สึกเหมือนความหวังที่มอดดับไปจะกลับมาเปล่งประกายอีกครั้ง
“คุณอภิวัฒน์เป็นผู้ปกครองที่จ้างเ
