คนใจร้าย
“ผมขอพูดตรง ๆ เลยนะครับครูเอย ผมอยากจะขอให้ครูเอยอยู่ห่างจากเด็ก ๆ ชั้นประถม”
คำขอที่ไร้เหตุผลจากผู้อำนวยการโรงเรียนทำให้มือเล็ก ๆ ของครูสาวกำเข้าหากันแน่น พร้อมตวัดสายตาไปมองสุดโปรดที่นั่งด้วยท่าทีสบาย ๆ อยู่โซฟาฝั่งตรงข้าม ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นความต้องการของเขา และไม่ต้องเจาะจงก็รู้ว่าเด็กประถมที่กล่าวถึงในที่นี้หมายถึงใคร
เขาตั้งใจมาเพื่อกีดกันเธอออกจากลูก!
“เหตุผลล่ะคะ ดิฉันขอเหตุผลด้วยค่ะ” สุพรรณวดีหันไปถามผู้อำนวยการอย่างไม่หวั่นเกรง แม้จะรู้เหตุผลดีอยู่แล้ว ทว่าเธอก็อยากได้ความเป็นธรรม เพราะเธอยังไม่ได้กระทำความผิดฐานใด ทำไมเธอต้องโดนสั่งห้าม
“ผู้ปกครองของเด็กไม่สบายใจครับ”
“แล้วดิฉันไปทำอะไรให้ไม่สบายใจคะ ขอเหตุผลที่มากกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ ผอ.”
“คุณสุดโปรดแจ้งกับผมว่าเขาไม่สบายใจหากคุณเข้าใกล้ลูกชายของเขา คุณคงต้องถามเหตุผลจากเขาเอง” เอกชัยซึ่งนั่งอยู่โซฟาเดี
