“เออ จำไม่ได้ กลับไปได้แล้ว” ลินลดาที่เห็นมาร์ตินอีกมุมหนึ่งเวลาอยู่กับเพื่อนแล้วอดขำออกมาไม่ได้
“ไม่เป็นไร ติน เดี๋ยวลดากลับก่อนก็ได้ คุณอยู่เล่นเกมกับแม็กซ์เถอะ” หญิงสาวคนเดียวในห้องบอกก่อนจะลุกขึ้นยืน เพราะเธอกินอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ต้องเก็บลินลดา เดี๋ยวผมเก็บเอง” มาร์ตินเอ่ยห้ามทันทีที่ลินลดาเตรียมจะเก็บจานอาหารที่วางไว้บนโต๊ะ
“แต่ลดาเกรงใจ….” ลินลดาบอก
“ไม่เป็นไรครับ” มาร์ตินเลิกสนใจแม็กซ์แล้วมารับจานอาหารที่ลินลดาถือแทน
“งั้นเดี๋ยวลดากลับก่อนนะ” ในใจมาร์ตินไม่ค่อยอยากให้ลินลดากลับไปเท่าไรนัก เขายังอยากอยู่กับเธออยู่เลย แต่ดูเหมือนไอ้แม็กซ์ก็จะไม่ยอมกลับง่ายๆ เหมือนกัน
“เดี๋ยวผมลงไปส่ง…..” มาร์ตินบอกก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายของลินลดาและเดินมาจูงมือเธอ
“แม็กซ์ มึงรออยู่ในห้องแป๊ป” เขาบอกแม็กซ์ก่อนจะเปิดประตูห้องแล้วเดินออกไปกับลินลดา ทั้งสองคนเลือกที่จะเดินลงบันไดเพราะ
