รุ่งรัตน์นอนมองหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองด้วยใจที่จดจ่ออยู่บนเตียง เขาเฝ้ารอคอยคำตอบของหญิงสาวที่เขามีใจให้อย่างใจเย็น ชายหนุ่มเอ่ยชวนเธอมาทานอาหารที่บ้านของเขาวันอาทิตย์นี้ โดยอ้างว่าคุณแม่อยากเจอเพื่อให้ลินลดาไม่รู้สึกอึดอัดเกินไป
“ตอบมาแล้ว!!!” รุ่งรัตน์เอ่ยออกมาอย่างดีใจที่รอไม่นานหญิงสาวก็ตอบกลับมา
(ว่างค่ะ แต่เดี๋ยวลดาขอขับไปหาคุณป้าที่บ้านเองดีกว่า พี่รัตน์ไม่ต้องมารับลดาหรอกค่ะ ลดาเกรงใจ) ชายหนุ่มอ่านข้อความของหญิงสาวที่ส่งมาในใจ
“อืม...ก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวพี่ share location ไปให้นะครับ” รุ่งรัตน์พิมพ์ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว นัยน์ตาสีดำสนิทภายใต้กรอบแว่นทรงเรียวเป็นประกายอย่างดีใจ ที่เธอไม่ปฏิเสธที่จะมาร่วมโต๊ะอาหารกับเขาและคุณแม่ แต่ก็อดเสียใจไม่ได้ที่เธอปฏิเสธไม่ให้เขาไปรับ
(ค่ะ ขอบคุณค่ะ) แค่คำตอบสั้นๆ ของหญิงสาวก็พาให้ชายหนุ่มที่เริ่มอยากจะมีครอบครัวอมยิ้มหน้าบานออกมา ปกติแล้วกับ
