“แก พี่นพเขาไม่เข้าใจคนท้อง! เขาไม่เข้าใจฉันว่าอยากกินมะม่วงดองแค่ไหน ฮือๆ” ซาร่าเริ่มร้องไห้ฟูมฟายอย่างกับเด็กเล็กอีกครั้ง ลินลดารู้ดีว่าช่วงนี้อารมณ์ของเพื่อนจะไม่คงที่ เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลงตามประสาคนกำลังจะเป็นคุณแม่
“อะๆ พอได้แล้วแก เอาทิชชูไปเช็ดน้ำตาน้ำมูกเลย ห้ามทำมันหกเลอะรถฉันนะยะ เพิ่งจะเอาไปล้างมา” ลินลดาพูดทีเล่นทีจริง พลางส่งกระดาษทิชชูให้เพื่อนซับน้ำตาและน้ำมูกที่เริ่มจะไหลมาเยอะขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะเริ่มเหยียบคันเร่งรถเพื่อมุ่งหน้ากลับคอนโดของเธอ
ใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆ ลินลดาก็ถอยหลังน้องฟ้าใสเข้าซองที่จอดรถของคอนโด ก่อนจะถึงคอนโดเธอแวะซื้ออาหารจากซุปเปอร์มาร์เก็ตเข้ามา เพราะซาร่าไม่อยากไปนั่งกินในร้านอาหารข้างนอก หญิงสาวตามใจเพื่อนให้ซื้อของดองมากินอย่างไม่ขัดอะไรเพราะเพื่อนเธอคงอยากกินมันจริงๆ ทั้งสองเดินขึ้นลิฟท์มาถึงชั้น 8 ชั้นบนสุดของคอนโดที่ลินลดาอยู่ ก่อนที่ลินลดาจะเดินนำไปเ
