ทางด้านนะโมหลังจากขุดหน่อไม้ ที่เจออยู่กอไผ่สามสี่หน่อ ก็ไปยังอีกกอที่พลอยกำลังนั่งงัดเพื่อหักหัวมันอยู่
“เดี๋ยวอ้ายขุดเอง” (เดี๋ยวพี่ขุดเอง)
พลอยจึงถอยออกให้นะโมขุด เมื่อได้หน่อไม้มาเพิ่มอีกหน่อ นะโมจึงหยุดขุดเพื่อเหลือไว้ให้คนอื่น ที่จะมาหาไปกินบ้าง เมื่อได้สิ่งที่ต้องการก็หันไปทางพลอยที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง
“ปะกลับบ้านกัน”
จากนั้นทั้งสองก็เดินพูดคุยกัน เพื่อกลับไปยังรถจักรยาน ซึ่งในเวลานี้พลอยก็มีความสุขมาก เพราะเธอไม่คิดเลยว่าจะได้มาหาหน่อไม้กับนะโมแบบนี้ แม้สถานที่มันจะแสนธรรมดา ไม่ได้สวยหรูเหมือนในห้าง แต่ทว่าเธอกลับมีความสุขมาก เพราะได้อยู่กับคนที่เธอชอบ
ซึ่งความรู้สึกที่ก่อเกิด ก็ไม่ต่างจากอีกคนแม้แต่น้อย...
ทั้งสองยังคงเดินพูดคุยกันไปเรื่อย ๆ กระทั่งใกล้ถึงรถจักรยานที่จอดอยู่ พลอยก็เหลือบเห็นสระน้ำใสแจ๋ว จึงหันไปเอ่ยบอกนะโม
“อ้ายโมเฮาไปล้างตีนก่อนกลับบ้านบ่” (พี่โมเราไปล้างเท
