หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วนะโมก็ไปซื้อส้มตำไก่ย่างในหมู่บ้านกับก้าน เมื่อกลับมาถึงบ้านนะโมก็ถือถุงส้มตำและไก่ย่างเดินไปหาไม้ที่นั่งรออยู่กระท่อม พอไม้ได้ยินเสียงคล้ายขวดกระทบกัน จึงเอ่ยถามนะโมด้วยใบหน้าสงสัย
“มึงซื้ออะไรมาวะไอ้โม”
“ก็ส้มตำไง มึงเห็นเป็นอะไร”
“ส้มตำมึงเสียงดังโคร้งเคร้งเหรอวะ”
“มึงก็รู้อยู่แล้วจะถามทำไมวะ” พอนะโมวางถุงที่ถืออยู่ลงยังกระท่อม ไม้ก็เห็นเหล้ากั๊กและเอ็มร้อย จึงส่ายหน้าเบา ๆ ที่เพื่อนของตนไม่คิดจะพักตับกันเลย
“ส่ายหน้าแบบนั้นมึงไม่กิน?”
“ไม่ กูหมายถึงไม่ปฏิเสธ”
“จะกินก็รีบแกะส้มตำใส่จาน จะได้ตั้งวงต่อ”
“เออ”
พอไม้แกะส้มตำเทใส่จาน นะโมก็เดินเข้าไปในครัว เพื่อหยิบแก้ว จากนั้นก็กลับไปหาเพื่อนทั้งสอง เมื่อทิ้งตัวนั่งลงยังกระท่อม นะโมก็บอกก้านที่นั่งอยู่ข้างน้ำมึนเมา
“ไอ้ก้านเทเหล้ามาให้กูกินข้าวคล่องคอหน่อยดิ”
“พวกกูไม่กินเยอะนะ เดี๋ยวขับรถกลับไม่ได้”
“เออ”
