เมื่อรู้สึกตัวดวงตามีเสน่ห์ที่ใครเห็นเป็นต้องหลงใหลก็ค่อย ๆ ลืมขึ้น จากนั้นก็มองไปรอบห้องนอน ดันตัวลุกขึ้นนั่งยกมือนวดขมับ พยายามนึกถึงว่าตัวเองมานอนที่นี่ได้อย่างไร เพราะความจำสุดท้ายคือกระท่อมหน้าบ้านหลังกลับจากบ้านพลอย นะโมพยายามนึกเท่าไรแต่ก็นึกไม่ออก จึงเลือกไม่สนใจดันตัวลุกขึ้นจากที่นอน เดินออกไปข้างนอก
ก่อนจะเห็นหน้าบ้านนั้นเปรอะเปื้อนไปด้วยดิน ก็งุนงงไม่น้อยว่าต้นเหตุมาจากไหน จึงไล่สายตามองกระทั่งหยุดที่เท้าของตัวเอง ก่อนจะหงายขึ้นดูทำให้รู้ต้นเหตุทันที จากนั้นก็มองออกไปด้านนอกตัวบ้าน เห็นพื้นดินเปียกชุ่ม ที่คล้ายกับว่าเมื่อคืนฝนตก นะโมจึงเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมด พร้อมกับเบี่ยงสายตาไปยังกระท่อมที่เปียกแฉะ จึงทำให้รับรู้ทันที ทำไมเมื่อคืนตัวเขาถึงมานอนในบ้านได้
ถ้าไม่ใช่วิ่งหลบฝน...
รับรู้เช่นนั้นก็เลือกไม่สนใจเดินไปยังห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำอาบท่าให้สร่างเมา ใช้เวลาไม่นานเจ้า
