ดวงตาเขาฉายแววบางอย่างที่เพียงฟ้ามองไม่ออก มันเต็มไปด้วยความเกลียดชังปนเจ็บแค้น ลึกซึ้งเกินกว่าจะเป็นเพียงเรื่องหนี้สินธรรมดา
เพียงฟ้าหน้าซีด เธอกัดริมฝีปากแน่น หัวใจเต็มไปด้วยความสงสัย เขาคือใครกันแน่…ฉันหรือแม่เคยทำอะไรให้เขามาก่อนอย่างนั้นหรือ?
เพียงฟ้ายืนหน้าแดงก่ำ น้ำตาแทบจะไหลออกมา ทั้งความอายและความเจ็บปวดที่ถูกคำสั่งโจ่งแจ้งของเขากดทับหัวใจ
“คุณ…คุณอยากให้ฉันทำอะไรคะ?” เธอถามเสียงสั่น มือสั่นระริกด้วยความเขินอาย
ภีมกอดอก ยืนมองเธอด้วยสายตาเหยียดเย้ย ปากกระตุกยิ้มเย็น “จัดการตัวเองให้สะอาด หอม…ฉันไม่ชอบผู้หญิงสกปรก เพราะคืนนี้…เธอจะทำหน้าที่ผู้หญิงของฉัน”
เพียงฟ้าสะดุ้ง รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ใจสั่นราวกับจะหลุดออกมา เธออยากจะปฏิเสธ แต่ก็รู้ตัวดี…ถ้าไม่ทำ บ้านหลังนั้นอาจจะถูกยึดไปจริงๆ
เธอกลืนน้ำลายลงคอ เธอถามเสียงเบา “แล้ว…ฉันจะพักที่ไหนคะ?”
ภีมพยักหน้าไปทางสาวใช้คนหนึ่งยื
