เธอจ้องมองเขาตอบด้วยความทึ่ง อึ้งกับความงามของใบหน้าเทพบุตร โดยเฉพาะดวงตาสองสีแสนประหลาด ซึ่งสามารถสะกดคนได้อยู่หมัด
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะมาชื่นชมความงามที่แสนอันตราย เพราะดาบของเขานั้นไม่ใช่ของปลอม มันพร้อมจะปลิดชีพเธอได้ทุกเมื่อ
“ป่าเถื่อน พวกคุณมันบ้า มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้กับฉัน คอยดูนะ ถ้าคุณฆ่าฉันเพื่อทำพิธีบ้าบอคอแตกอะไรของคุณเนี่ย ฉันจะเป็นผีสางมาสิงต้นไม้ต้นนี้ แล้วตามหลอกหลอนพวกคุณทุกคน โดยเฉพาะคุณ ฉันจะทำให้คุณไม่มีความสุขไปตลอดชีวิต”
เธอรู้หรอกว่ามันไม่ได้ผล แต่ก็ควรจะลุกขึ้นปกป้องตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายใช่มั้ย
เขาลดลายสายตาลงมองสิ่งที่เธอกำไว้ในมือ แล้วกระพริบตาเป็นครั้งแรก เหมือนคนมีชีวิตสักที แต่ไม่ยอมลดดาบลงง่าย ๆ กระทั่งดอกไม้สีทองพากันล่องลอยปลิดปลิวลงมามากมายราวกับห่าฝน
“ได้เวลาแล้ว” เขาเอ่ยเสียงเย็น ๆ
เธอตกใจหน้าเหวอ “พูดภาษาคนเป็นนี่”
“เลือดบริสุทธิ์ขอ
