วันนี้พลอยไพลินเดินเข้ามาที่ห้องทำงานของภูวินอีกครั้ง เพราะมีคนไปบอกว่าเห็นภูวินเข้ามาทำงานแล้ว ในมือของเธอเดินมาพร้อมกับซองขาว ทันทีที่ภูวินเห็นหน้าเขาก็ยังคงชักสีหน้าไม่สบอารมณ์เช่นเคย
“พลอยไม่เห็นภูเป็นเดือน ๆ แล้ว วันนี้พลอยมาดีนะภู พลอยคิดว่ามันคงถึงเวลาที่พลอยจะต้องเป็นคนเดินออกไปเอง”
ภูวินมองซองขาวที่หญิงสาวถือติดมือมาด้วย ก่อนที่พลอยไพลินจะวางลงให้ตรงหน้าเขา
“พลอยจะไม่ให้ภูลำบากใจอีก สิ่งที่พลอยคิดสิ่งที่พลอยเคยทำ มันอาจจะเอาอะไรกลับคืนมาไม่ได้ พลอยขอโทษนะภู พลอยรู้แล้วว่ามันผิดและไม่ดีเอาเสียเลย มันอาจจะสายไปหน่อย ชีวิตพลอยอาจจะไม่มีอะไรเสีย แต่สำหรับชีวิตภูมันก็อาจจะไม่เหมือนเดิมอีก คุณโรสอยู่ที่ไหนเหรอภู พลอยอยากไปขอโทษ ไปอธิบายทุกอย่างให้กับคุณโรสได้ฟัง พลอยเป็นคนเริ่มพลอยก็ต้องแก้ปัญหานี้ช่วยภูก่อนจากลา”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวภูหาทางออกของภูเอง ขอบใจนะพลอยแค่ไม่สร้างปัญหาเพิ่
