ตาสำรวยผลักลูกสาวให้ออกห่างจากกายเบา ๆ พร้อมกับจ้องมองหน้าลูกสาวที่กำลังน้ำตานองไหลอาบแก้ม
"มีปัญหากันมางั้นสินะ เป็นผัวเมียกันก็ต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันธรรมดาไหม ดูอย่างพ่อกับแม่สิผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านเรื่องราวกันมามากมาย แต่เราสองคนก็ยังแก่เฒ่ามาด้วยกันจนถึงวันนี้ได้"
"แต่เรื่องบางเรื่องมันก็เกินที่จะรับไหวนะจ๊ะพ่อ บางทีหนูก็มีหัวใจ ไม่ใช่เอะอะอะไรก็จะมาพูดไม่ถนอมน้ำใจกันแบบนี้"
"คำบางคำก็อย่าเก็บมาใส่ใจสิ เขาอาจจะพูดด้วยอารมณ์ที่โมโหหรือเปล่าแต่เราเก็บมาคิดมากไปเอง"
"มันไม่ใช่หรอกจ้ะพ่อ มันหลายครั้งหลายหนจนหนูคิดว่าคงถึงเวลาที่หนูควรจะเดินออกมาให้ตัวเองได้มีความสุขบ้าง"
"ชีวิตคู่ผัวเมียก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่ใช่มีแต่เรื่องราบรื่นไปเสียทุกอย่างหรอก มันก็มีบททดสอบมากมายเกิดขึ้นระหว่างทางด้วยกันทุกคู่ทั้งนั้น อยู่ที่ว่าจะยอมปล่อยมือกันหรือจับมือให้ก้าวผ่านทุกเรื่องราวไปด้วยกันมากกว่
