เพราะท้องเริ่มใหญ่ขึ้นอายุครรภ์เกือบจะครบเจ็ดเดือนแล้ว อีกทั้งสภาวะทางอารมณ์ของนริศตาก็ค่อนข้างซึมเศร้า สรัลจึงเสนอให้เธอรอดูอาการอยู่ที่โรงพยาบาล อีกนัยหนึ่งก็เพื่อให้เธอได้คอยติดตามอาการสามีอย่างใกล้ชิดด้วย อธิปกพ้นขีดอันตรายแล้ว ทว่าเขายังคงนอนนิ่งไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นตลอดสิบวันที่ผ่านมา
อธิปกถูกย้ายมายังห้องข้างๆ กับนริศตาพร้อมเครื่องมือทางการแพทย์ครบครัน เพื่อความสะดวกในการดูแล เธอหมั่นคอยเช็ดเนื้อเช็ดตัวและพูดคุยกับคนหลับอยู่ตลอด ถึงจะไม่มีเสียงตอบรับอย่างที่เฝ้าหวัง แต่เธอเชื่ออธิปกรับรู้ เขาจะต้องได้ยินเสียงเธอและกำลังพยายามดิ้นรนหาทางกลับมาหาเธออยู่ ฉะนั้นเธอจะคอยอยู่เคียงข้างช่วยนำทางเขากลับมาให้เอง
“คุณนอนนานไปแล้วน้า ไม่คิดถึงฉันกับลูกเลยรึไง” นริศตาจับมือเขามาวางบนหน้าท้องแล้วลูบไปมา “ดูสิว่าลูกคุณโตขึ้นมากขนาดไหน แถมยังโวยวายเก่งด้วย วันดีคืนดีก็ถีบท้องปลุกฉันกลางดึก พอฉันม
