บทที่ 11 ฟางเส้นสุดท้าย 1

1314 คำ

นริศตามองสามีที่นั่งเคี้ยวมะม่วงน้ำปลาหวานตุ้ยๆ อย่างแปลกตา จะว่ายังไงดีล่ะ เป็นภาพที่หายากชนิดที่เธอไม่เคยคิดถึงมาก่อนเลย ไม่รู้ว่านี่จะนับว่าเป็นอาการแพ้ท้องแทนเธอได้รึเปล่า แต่ช่วงนี้อธิปกมักเปรี้ยวปากอยากทานของหมักของดอง วุ่นวายถึงเชฟและแม่บ้านต้องจัดเตรียมอาหารและของว่างไม่ให้ขาด ไม่อย่างนั้นอาจจะโดนเจ้านายมองตาขวางพาลหงุดหงิดเอาได้ “เบาๆ ก็ได้ค่ะ ฉันไม่แย่งคุณหรอก” เธอเอ่ยแซวยิ้มๆ มือก็เร่งฝานมะม่วงแผ่นบางลงในจานให้เขาแทบไม่ทัน ไม่รู้เป็นเพราะเขินหรือกระดาก อธิปกที่คว้ามะม่วงชิ้นโตอยู่ในมือจึงคลุกน้ำปลาหวานทั่วๆ แล้วป้อนใส่ปากเธอบ้าง “อื้ม...” นริศตาพยักหน้าอย่างพอใจ “มะม่วงบ้านเราอร่อยใช่ได้เลย เนื้อแน่นและกรอบมาก” “ป้อนผมกลับบ้างสิ” นริศตาค้อนนิดๆ แต่ก็ยอมหยิบมะม่วงจิ้มน้ำปลาหวานคำโตใส่ปากเขาที่อ้ารออยู่ หลายวันที่อยู่ด้วยกันทุกวัน ใกล้ชิดกันตลอด เธอพบว่าอธิปกเป็นพวกขี้อ้อนและช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม