บทที่ 25
1ชั่วโมงต่อมา...
หลังจากที่ผ่านบทรักอันแสนหวานละมุนและหนักหน่วงไปด้วยความรักใคร่จนยากที่จะหยุดได้แล้ว ทั้งคู่จึงออกไปยืนรับลมกันต่อที่ระเบียงหน้าบ้าน ด้วยการยืนซ้อนในผ้าห่มผืนเดียวกันพร้อมกับแก้วชาร้อนๆ ในมือคนละแก้ว ดื่มเพื่อมอบความอบอุ่นแก่ร่างกาย
ก่อนหน้านี้ที่มีฝนเทลงมาโปรยปรายไม่ขาดสายจนทำให้อากาศหนาวเย็นแต่หลังจากนั้นไม่นานฝนก็หยุดตกทั้งคู่จึงเดินออกมารับบรรยากาศข้างนอกที่มาพร้อมกับกลิ่นอายของน้ำทะเลลอยมาแตะจมูกอย่างรู้สึกผ่อนคลาย แต่ทว่าท้องฟ้าหลังฝนตกในตอนกลางคืนนั้นไม่มีดวงดาวคอยระยิบระยับอย่างที่ควรจะเป็น จะรู้สึกได้ก็แต่ไอหนาวเย็นจากฝนที่ตกมาก่อนหน้านี้และลมพัดเบาๆ จากคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่งพร้อมกับเสียงคลื่นซู่ซ่าที่มาพร้อมกับเสียงกุ๊งกิ๊งจากกระดิ่งเปลือกหอยที่แขวนไว้ตามหน้าต่างของบ้านจนเกิดเสียงเป็นจังหวะเบาๆ รื่นหูอย่างรู้สึกผ่อนคลาย...
“หนาวฉิบหายเลยว่ะ” เสียงเด
