"ทำอะไรอยู่เหรอลูก" คุณสุนีย์เอ่ยถามบุตรสาวที่กำลังนั่งหน้าเคร่งเครียดอยู่หน้าโต๊ะทำงานภายในห้องนอน เนื่องจากวันนี้เป็นวันอาทิตย์เธอจึงไม่ได้ไปสอนที่โรงเรียน
"หนูเขียนแผนการสอนอยู่น่ะค่ะ แม่มีอะไรจะใช้หรือเปล่าคะ" แพรวาวางปากกาลงแล้วเงยหน้าขึ้นมองมารดาพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ
"แม่ไม่มีอะไรจะใช้หนูหรอก แค่สงสัยว่าทำอะไรอยู่ถึงไม่ออกไปต้อนรับพ่อเมฆเขา" ผู้เป็นมารดาถามเข้าเรื่องทันที
"ทำไมต้องออกไปต้อนรับด้วยละคะ ไม่มีใครขอให้เขามาซะหน่อย อยากมาเองแท้ๆ ยังต้องให้ออกไปต้อนรับอีกหรือ" หญิงสาวพูดเสียงกระเง้ากระงอด
"พูดแบบนี้ได้ยังไงกัน ถึงเขาจะมาเองหรือเชิญมาก็ถือว่าเป็นแขกอยู่ดี และมรรยาทของเจ้าบ้านที่ดีก็ต้องออกไปต้อนรับ" คุณสุนีย์ดุเบาๆ ทำเอาคนถูกดุหน้างอเป็นปลาทู
"ก็ได้ค่ะ เดี๋ยววันหลังหนูจะจ้างแตรวงไปรอรับที่ปากทางเข้าหมู่บ้านเลยดีไหมคะ จะทำป้ายยินดีต้อนรับให้ตัวใหญ่ๆ เลยด้วย" แพรวาพูดประชด
