บ่าวสาวต้องขึ้นเวลาและพูดความในใจ โดยสุชาตินั้นเป็นคนพูดก่อนเพื่อเบิกฤกษ์ แต่เหมือนเขาจะพูดอยู่คนเดียว
รังรองมองงานแต่งงานจอมปลอมแล้วนึกปลง ดีที่ก่อนตายมารดาไม่ได้ไปรับปากให้เธอแต่งงานกับใครสุ่มสี่สุ่มห้าอีก ไม่อย่างนั้นเธอคงปวดหัวไม่ต่างจากพี่ชาย
“เริง ดีใจจังเลยที่เจอเริงที่นี่” จิรภัทรเข้ามาทักทายด้วยท่าทีดีใจ
รังรองทำหน้าเมื่อย หล่อนพยายามหนีเขาแทบทั้งคืน สุดท้ายเขาก็เข้ามาจู่โจมจนได้
“สวัสดีค่ะพี่จอม” เธอทักทายเขาตามมารยาท ก่อนจะตีตัวออกหาก
“น้องเริงจะรีบไปไหนครับ” จิรภัทรเข้าขวางเอาไว้ คืนนี้รังรองสวยมาก มีหนุ่ม ๆ มารุมขายขนมจีบมากมายจนเขาร้อนรุ่มหัวใจไปหมด
“เริงง่วงแล้วค่ะ รู้สึกอยากไปพักน่ะค่ะ”
“คุยกับพี่ก่อนสิ”
“เริงขอตัวก่อนนะคะ พี่จอมไปคุยกับสาว ๆ พวกนั้นดีกว่าค่ะ กำลังคุยกันอย่างออกรสเลยไม่ใช่เหรอคะ”
“ทำไมถึงใจแข็งกับพี่ขนาดนี้ พี่ตามจีบเธอมาตั้งหลายปีแล้วนะ”
“เริงเคย
