ตอน 53
เสียงประตูล็อกดัง แกร๊ก!! ก้องอยู่ในหูยูจิน เธอรีบหันไปถามเสียงสั่น “คุณ…ล็อกห้องทำไมคะ”
วาคินปรายตามองต่ำ เสียงทุ้มเย็นเยียบเอ่ย “ห้องผม จะทำอะไรก็ได้…คุณไม่มีสิทธิ์ต่อรอง”
ร่างบางถูกโยนลงบนเตียงกว้าง นุ่มจนไม่ทันได้เจ็บ แต่หัวใจกลับเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ เธอรีบขยับตัวถอยหนีแทบจะตกเตียง แต่ข้อเท้าถูกมือหนาคว้าไว้แน่น
“ว้าย!” ยูจินสะดุ้ง เธอดิ้น แต่ยิ่งดิ้นยิ่งถูกดึงกลับเข้าไปหา
ร่างสูงทาบทับลงมา กลิ่นกายร้อนผ่าวโอบล้อม ความใกล้ชิดจนแทบหายใจไม่ออก ริมฝีปากเขาโน้มลงใกล้กระซิบข้างหูช้าๆ แผ่วต่ำแต่แน่นหนัก
“ผมคิดถึงคุณมากนะ…ยูจิน”
“อะไรของคุณวาคิน!” ยูจินกัดฟันถาม ดวงตาสั่นระริกด้วยทั้งโกรธทั้งหวาด “คุณมันโรคจิตรึไง ก่อนหน้านี้ยังจะฆ่าฉันกับพี่เนอาร์อยู่เลย!”
เธอพยายามผลักอกกว้าง แต่ยิ่งผลักกลับยิ่งเหมือนขังตัวเองไว้ในอ้อมแขนเขา
“คุณต้องพบแพทย์แล้วนะ” เสียงเธอสั่นระคนหอบหายใจ
ว
